028 Gevangen
Hardhandig werd ze door drie piraten op haar knieën gedwongen. Avery keek woedend op naar de zwartharige jongen, die met een degenererende grijns op haar neerkeek. Haar mondhoeken deden zeer van de lap stof die haar de mond snoerde. De seconde dat ze gevangen werd genomen had ze uit volle borst gekraaid in de hoop dat Korafay haar kon horen. Natuurlijk herkende Jacob dat geluid en legde haar meteen het zijgen op. Ze hadden haar meegesleurd naar het dek, weg van de sirenen, die haar met wroeging hadden nakeken. Avery wist dat ze hen nu niet kon helpen, nu moest ze eerst voor zichzelf zorgen.
'Wie van jullie drie idiooten heeft haar het schip op laten komen?' De jongen keek de piraten een voor een aan, terwijl hij een handgeweer soepel rond zijn vingers draaide.
'Wibbles had wacht,' sputterde Mullins en nog geen seconde later klonk er een knal. Het lichaam van Mullins stortte met een klap op de grond en Avery schreeuwde in doodsangst. Haar ogen vulde zich met tranen van schrik. Het bewoog niet meer. Glanzend door het schijnsel van de lantaars sijpelde het bloed uit de wond en droop over de houten grond. Een vreselijke misselijkheid borrelde zich op in haar maag en ze klemde haar kaken op elkaar om zich af te leiden van het ziekmakende gevoel.
'Ik haat verraad. Wibbles, met jou reken ik later af.'
Een korte, hoge piep klonk ergens boven Abery. Was het mogelijk dat de piraten banger waren voor Jacob dan voor Haak? Vol walging keek Avery om naar Jacob. Ze kon niet geloven hoe zo'n jong kind zulke verschrikkijke daden zonder mededogen kon uitvoeren. Hij ontvoerde plunderde, verwoestte en moordde zonder dat het hem een nacht uit zijn slaap hield. Het veroorzaakte kippenvel over haar hele lichaam.
Ik heb hier nog nooit een meisje gezien, Zeker niet een met zoveel pit, toch jongens? begon Jacob en zijn bemanning lachtte bulderend. Dat leek zijn ego te strelen en Avery rolde met haar ogen toen ze zich bedacht dat ze liever Brad voor zich had dan deze rare kwibus. Dat niet alleen, ze stond liever voor drie Haaks dan één Jacob.
Plots pakte hij ruw haar kaak in een hand en dwong haar hem aan te kijken. Zeg me, ben jij Pans nieuw verloren kind? Hij rukte het doek uit haar mond, waardoor deze onder haar kin bleef hangen.
Avery rukte zich los uit zijn greep en bewoog haar pijnlijke kaken. Dat gaat je niks aan, antwoordde ze bot.
Maar weldegelijk. Je bent immers míjn schip binnen gedrongen.
Dit schip behoord enkel aan Kapitein Haak, siste ze.
Jacob kwam plotseling dichterbij tot hij misschien een paar centimeter van haar verwijderd was. Hij lachte zijn tandenbloot. Nou, die is hier niet meer. Hij rechtte zijn rug en begon langzaam om haar heen te lopen, terwijl hij sprak: Dus, wat kom jij doen op mijn schip?
Avery hield haar mond stijfdicht. Ze was niet van plan Korafay te verraden. Jacob zag er niet uit als een jongen die Quarrel gaf; hij zou de zeemeerminnen zonder pardon aan het spit jagen. Ze vertrouwde op Korafays woorden: hij zou haar niets doen, want ze was een vrouw.
Ga je het me niet vertellen? Hij stopte met lopen.
Nee.
Hm, mompelde hij en wreef over zijn kin alsof daar een baard zat. Oké, vertel me dan iets anders. Waarom ben jij niet bij Pan?
Alsof er een lamp boven haar hoofd aanging, keek ze om naar Jacob. Ze had een kans gezien, eentje waarin ze veilig weg kon komen en de sirenen zelfs nog zou kunnen redden. Ze schraapte haar keel en keek beteuterd langs de jongen heen. Ik kreeg ruzie met Peter en ik ben weggelopen. Haar acteren was niet al te goed, maar ze hoopte dat het genoeg was om de jongen om de tuin te leiden. Bovendien had ze een voordeel, ze was een vrouw en mannen hielpen altijd vrouwen in nood. Ik had honger, loog ze, ik wist dat er in de opslag van schepen eten lag, dus ben ik het schip ingeklommen. Toen kwam ik de sirenen tegen. Avery walgde van het feit dat ze zich zo zwak moest opstellen, maar het was nu haar enige kans.
Je kon met ze spreken, is het niet? Je zei iets over walvissen. Waar ging dat over?
Ze vertelden dat zij waken over de walvissen en ze wilden weten of de dieren goed af waren zonder hen. Ze zijn erg trouw aan hun werk, wist je dat? Ze knipperde wat met haar ogen en voelde haar maag zich omkeren. Ze zou er een moord voor doen om hier weg te komen. Waarom houd je ze gevangen?
Ze beschikken over informatie die ik nodig heb, maar die informatie ga ik je niet aan je oren lappen.
Niet? vroeg Avery teleurgesteld. Ik bedoel, ik begrijp het volkomen. Wat ga je nu met me doen? Ze keek angstig om naar de plank die langs de zijkant van het schip lag. Niet zoals bij Wendy zou ze worden opgevangen door Peter en hoewel ze in de afgelopen dagen geen krokodil had gezien, wilde ze niet weten welke andere roofdieren zich onder de golven schuilhielden.
Oh, geen zorgen. Ik doe vrouwen geen kwaad, niet zonder reden ten minste. Al helemaal niet wanneer hun hart net is gebroken.
Ze keek hem verrast aan. Zou het kunnen dat hij geloofde dat zij verliefd was op Peter? De gedachte gaf haar een raar gevoel van binnen en ze merkte dat haar wangen rood werden. Het was net als bij Wendy. Toen was Peter nog te jong om in te zien dat hij eigenlijk verliefd op haar was, dat geloofde Avery altijd, maar was het nu anders? Was de oudere Peter wel in staat om gevoelens te hebben? Jacob geloofde van niet en dat was precies de waan waarin ze hem zou laten. Ook al hoopte ze vurig dat hij ongelijk had.
Ze bracht haar gezicht weer in plooi en knikte. Zelfs nu hij ouder is wil hij niets met gevoelens te maken hebben. Ze kon het niet geloven dat de jongen zo diep voor haar leugens zou vallen. Als dit werkte, dan was ze binnen de kortste keren weg van dit schip.
En daarop zei hij dat je mag verdwijnen, is het niet? Zo voorspelbaar die Pan. Hij vertelde mij precies hetzelfde. Om een andere reden natuurlijk, vervolgde hij snel zijn zin toen ze hem raar aankeek. Jacob keek haar doordringend aan en uiteindelijk gaf hij toe en gebaarde naar zijn rechterhand om de touwen rond haar polsen los te snijden.
De dikke piraat met het brilletje stuntelde bij het pakken van zijn mes en keek haar kort aan voordat hij de touwen lossneed. Avery herkende de piraat. Dit moest Smee zijn. Hij leefde nog en was nu de rechterhand van weer een kapitein. Hij pakte kort haar handen vast en hielp haar op de been. Ze durfde niet naar hem te glimlachen, al had ze dat het liefst gedaan.
Avery wreef zachtjes over haar pijnlijke polsen. Rode striemen liepen over haar huid en ze fronsde getergd.
Ik wil jou een voorstel doen, omdat je in hetzelfde schuitje zit als ik. Zou je mij willen vergezellen naar de kapiteinshut? Zonder op een antwoord te wachten, nam hij haar aan de hand mee naar de kapiteinshut en sloot de deur achter zijn rug.
Reageer (8)
Goede improvisatie. Ben alleen bang voor wat er gebeurd als Peter dit hoort....
5 jaar geledenEWL , JACOB, IRRITANTE RAT
6 jaar geledenOeh Smee is er ook bij. En oeh ik zou het inderdaad ook wel leuk vinden als Jacob ook voor peter gevoelens blijkt te hebben , kunnen hij en Avery lekker kibbelen. Want ja, peter is onweerstaanbaar .
6 jaar geledenGa snel verder Leah
Is Jacob nou gay? Zou het heel leuk maken! Pan of bi mag ook natuurlijk ^^
6 jaar geledenGoeie observatie! Dat had ik zelf nog niet bedacht, maar inderdaad, de tekst zou het hebben kunnen verraden
6 jaar geledenMaak je hem gay? Want dan is het respectvol voor andere pride's enzo. Je kan m ook pan maken, het is tenslotte peter PAN
6 jaar geledenHahaha wouldn't be such a bad idea, maar dan wel over Jacob. Met Pan heb ik al een plannetje ^^
6 jaar geledenDat bedoel ik ook. Sorry btw je moet het helemaal zelf verzinnen^^, maar ik sloeg ene beetje door
6 jaar geledenHahaha nee dat vind ik juist leuk! Lekke meedenkende lezers ^^
6 jaar geledenOoh leuk leuk leuk leuk wat gaat er gebeuren wat gaat ie doen waar is Peter straks denkt Peter dat zij samen met die Jacob meedoet en wordt ie helemaal teleurgesteld ga snel verder!!!
6 jaar geledenStress!! hahaha Ik voel met je mee!
6 jaar geleden