032 Van hoofd en hart
Avery opende haar ogen en in een flits schoten de herinneringen van gisteren door haar hoofd. Er was zoveel gebeurd. Alsof ze kort het gevoel had dat ze nog op het schip zat, spoelde een angst door haar lichaam. Ze hief haar hoofd en zag tot haar grote opluchting de omtrekken van het nest om zich heen. Nog opvallender was het feit dat ze niet in haar eigen hangmat lag. Peter lag naast haar, nog diep in slaap nadat hij haar gisteren terug had gebracht naar het nest. Ze had Korafay niet meer gesproken en vroeg zich af hoe het nu met de drie zussen ging en of ze elkaar hadden gevonden. Nog benieuwder was ze naar het gezicht van Jacob, wanneer hij weer was ontwaakt met een grote bult op zijn hoofd en de zeemeerminnen verdwenen.
Avery trok haar gedachten terug naar het heden en herinnerde zich waar ze was beland. Ze keek op naar de jongen die zijn arm om haar torso had gewonden, waardoor ze dicht tegen elkaar aanlagen. Zijn borst bewoog deinde langzaam op en neer op het ritme van zijn ademhaling. Het was zijn lichaam die haar die nacht warm had gehouden. Het was verbazend hoe ze in een dag zo naar elkaar toe waren gekomen. Dagen hiervoor had ze niet geduwft zich djt voor te stellen, bang dat hij datzelfde niet zou accepteren. En toch lagen ze hier in elkaars armen, alsof ze niet van plan waren elkaar ooit nog los te laten. Ze nestelde zich glimlachend tegen hem aan en voelde zijn hart tegen haar huid pulseren. Het liefst kroop ze zo dicht mogelijk tegen hem aan en voelde hoe haar beweging zijn armen er toe zetten haar nog steviger tegen zich aan te drukken. Ze was als in een droom. Het was aandoenlijk om deze sprookjesachtige strijder nu zo weerloos in haar armen te zien slapen. Ze voelde zich sinds uren weer veilig en wenste dat het moment nooit zou eindigen.
Helaas kwam er toch een einde aan toen Peter zijn ogen opende. Hij keek haar slaperig aan en schoot toen overeind uit de hangmat, waardoor hij zijn hoofd stootte aan de bovenkant van het nest. Avery lachte hem voorzichtig uit. Hoewel zij het zich niet kon herinneren dat ze in haar eigen hangmat is gelegd, leek ook Peter het even zijn te vergeten. Ze keek toen langs de hangmat naar beneden. Ik kan er niet uit, zei ze toen en Peter hielp haar.
We moeten het over gisteren hebben, zei hij op een ernstige toon toen hij haar hand losliet.
Avery knikte. Ik weet het. Beide wisten niet wie er het eerst zou spreken en voor korte tijd bleven ze elkaar in stilte aankijken. Uiteindelijk besloot Avery grootmoedig te zijn en sprak als eerste. Het spijt me.
Peter leek verbaasd over haar startende woordkeuze, maar liet haar begaan.
Tigerlilly heeft gelijk. Je bent inderdaad je hoop verloren en ik hoopte dat voor je terug te vinden bij de zeemeerminnen. Van het een kwam het ander en ik heb mezelf in de problemen gewerkt.. Alweer. Het spijt me. Ze liet haar hoofd hangen en staarde naar hun voeten. Ze was bang dat Peter haar weer zou gaan negeren zoals de vorige keer. Ze wist niet of ze dat nu nog aankon. Maar Peter hief haar kin op met zijn hand en glimlachte.
Jouw veiligheid is het enige dat mij zorgen baarde en mijn hoop was dat niet waard, Avery.
Dat is het wel, Peter, snap je dat dan niet. Neverland is gebouwd op hoop en geloof. Zonder dat zou er niets meer van overblijven. En als jij, de kern van het sprookje, niet meer zou geloven, dan bestaat er geen Neverland.
Zijn handen vonden haar armen en wreven liefkozend over haar huid, waardoor alles begon te tintelen. Maar jij gelooft in mij en dat is meer dan ik nodig heb.
Ze keek hem met grote ogen aan. Zijn lippen vormde een zachte glimlach, een die ze herkende toen hij haar voor het eerst vertelde wie hij was. Een die opnieuw de vlinders in haar buik liet dansen en waarvan ze geen genoeg kon krijgen. Geloof je ook in jezelf?
Zijn handen lieten haar armen los en meteen voelde ze een gemis aan haar knagen. Ik ben de betekenis achter die woorden vergeten.
Zeg me dan hoe ik je kan helpen herinneren.
Het leek alsof haar woorden hem steeds verder van haar vandaan dreven, want nu draaide hij zich om en liep een paar passen van haar vandaan. Dat kan je niet.'
Avery zuchtte. Na gisteren waren er meer vragen die op haar tong brandde. 'Jacob zei iets over een voorspelling. Waar ging dat over Peter?'
Hij zuchtte. 'De vader van Tigerlilly had een voorspelling gelezen in de wolken nadat de elfjes waren ontvoert. Het voorspelde de ondergang van Neverland en een nieuwe verloren kind dat mijn hoop zou herstellen. Kletspraat.'
'Waarom is het kletspraat, Peter?'
'Omdat, mijn bron van geloof eigenhandig is vermoord door Jacob. Daar was geen verloren kind voor nodig, dat was Tinkerbell.'
Alsof ze door de bliksem was geraakt, schoot er een schok door haar heen. Peter, wat als dat niet zo is?
Hij keek haar aan over zijn schouder, zijn blik vermoeid. Dit gesprek hebben we al gehad, Avery.
Nee, nee zo bedoel ik het niet! riep ze en pakte zijn arm vast. Ik weet waar de elfjes zijn, Peter! Ik heb ze gezien!
Je hebt de elfjes gezien? vroeg hij verbluft.
Nou, niet helemaal, antwoordde ze vertwijfeld. De sirenen zeiden dat ze op het schip zaten, maar niet wisten waar. In de kajuit staat een houten kast met een groot slot. Het hout is haast nieuw en anders dan de rest van het interieur. Ik weet haast zeker dat ze daar inzitten! Tinkerbell vast en zeker ook!
Peter staarde nadenkend naar de vloer, maar hij leek niet overtuigd van haar beredenering. Ze zuchtte en pakte zijn arm en kneep er een keer zachtjes in. Het is een kans, Peter, is dat niet alles dat je nodig hebt?
Even bleef het stil en in die tijd had Avery haar ogen niet van hem afgehaald. Uiteindelijk keek hij haar aan en knikte. Je hebt gelijk. We kunnen ze daar niet laten zitten. Kans of geen kans, de elfjes moeten hun vrijheid terugkrijgen.
Reageer (6)
Joepie! Go Avery!
5 jaar geledenPeter en avery to the rescue !
6 jaar geleden* neuriet intro van the A team*
Jaaaaaaaahs
6 jaar geledenAaahw super schattig! Tink we komen dr aan!
6 jaar geledenWerd tijd ook, of niet he? *supermans out of the room*
6 jaar geledent werd tijd
all hero's unite!
6 jaar geledenI ship them. ^^
6 jaar geledenEn yes, freedom for Tink!
Do we ship it? We dooooo!
6 jaar geleden