035 Pixie Hollow
Meer en meer elfjes verschenen op hun pad en volgde hen naar de grote boom. Wanneer Peter langskwam wisten ze dat er iets zou gaan gebeuren en geen van hen wilde iets missen. Hoe meer ze de boom naderde, hoe nerveuzer Avery werd. Waarom wist ze niet, maar het leek zich steeds meer op te stapelen. Alsof haar onderbewustzijn haar iets probeerde te vertellen, maar zij niet wilde luisteren. Ze probeerde bovendien haar best te doen niet per ongeluk op een van de elfjes te gaan staan, maar Peter deed geen moeite op zijn voeten te letten.
Avery keek op naar de grote boom, die nu nog een paar meter van haar vandaan was. De stam van de boom telde zeker een paar diameter en ze wilde niet eens beginnen aan de hoogte, wat toch zeker meer dan tien meter was. Het bladerdek was zo dicht dat je er met geen mogelijkheid doorheen kon kijken van boven, maar van onder zag ze te midden van de stam, waar het bladderdek begon en eindigde, een goudenlicht sprankelen. Ze bleef er maar naar staren, zich verwonderend wat dat kon zijn dan zon prachtig licht afscheen.
Voor de boom bleven ze staan en Peter nam plaats op een van de grote uitstekende boomwortels. Avery ging naast hem zitten, benieuwd naar wat zou komen. Overal om haar heen namen de elfjes plaats op takken, de grond en spiekten vanuit holen mee. Met grote ogen keken ze haar aan. Peter kende ze, maar zij was onbekend. Ze probeerde te glimlachen.
Van bovenuit de boom kwamen tientallen elfjes met kleine gouden trompetjes aangevlogen. Ze gingen in een nette rij onder de boom staan en begonnen een deuntje te spelen. Het leek een aankondiging te zijn voor een belangrijk iemand, maar voor ze zich kon afvragen wie het zou zijn, verschenen er vijf elfjes, duidelijk anders dan de rest. Enkel hun verschijning alleen al duiden hun belang aan. Ze droegen lange gewaden en grote kronen en hun uitstraling was zo deftig.
Achter hen aan kwam een zesde elf door de lucht gezweven. Avery wilde haast al buigen toen ze haar schoonheid zag. De elf leek compleet in gouden sprenkelingen gehuld en haar vleugels waren het grootst van allemaal. Ze had een zachte, vriendelijke uitstraling, dat Avery gelijk het gevoel gaf dat ze welkom was.
Voor hen hield de zes halt en streed de gouden elf naar voren. Welkom terug, Peter, sprak ze. Haar gerinkel was het helderst van alle andere elfjes en haar stem was zoet als dat van een engel. En ik zie dat je iemand hebt meegenomen. Ze wendde zich tot Avery, die geschrokken kinkte. Mijn naam is Avery, aangenaam, kon ze tussen wat gestotter uitbrengen. U bent zo wondermooi, zei ze en sloeg direct haar handen voor haar mond.
De elf lachte zachtjes. Het is mij een genoegen kind. Mijn naam is Koningin Clarion. Dit zijn de heer en vrouwen van de lente, zomer, herfst en winter; Hyacinth, Sunflower, Redleaf, Milori en Fairy Mary, zij gaat over alle Tinkers. Ze wende zich tot Peter en haar gelaat werd plots bezorgder. Heb je nieuws?
Peter knikte en de koningin hield een hand op. Zarina, het krimppoeder graag.
Een fee met bruin haar en een rode hoofdband kwam aanvliegen met een zakje waar paars elvenstof in zat.
Avery keek er geïntrigeerd naar. Het elfje bleef op ooghoogte zweven en glimlachte, voordat ze een wolkje van de stof in haar gezicht blies. Avery nieste en gelijk voelde ze haar lichaam tintelen. Plotseling begon de boom waar ze op zat te groeien. Ze keek verrast om naar Peter en schrok toen ook hij een stuk groter leek. Verschrikt richtte ze haar blik omlaag en zag dat zij het was die was gekrompen en op de boomwortel zat die nu de opmetingen had van een boot. Ze stond oog in oog met de prachtige koningin, die geruststellend naar haar glimlachte. Avery keek opzij naar Peter, ook hij was nu kleiner en schudde handen met het bruinharige elfje.
Nu jullie een gemakkelijkere maat hebben aangetrokken, lijkt het me tijd wat zaken te bespreken. Willen jullie mij volgen?
Avery trippelde naar Peter toe, die een arm om haar middel sloeg en samen met haar achter de koningin aanvloog, gevolgd door de andere belangrijke elven.
De boom leek nu nog groter dan eerst en nu ze zo klein was als de ander elfjes ook een stuk magischer. Ze vlogen langs het midden van de boom, waar het prachtige gouden licht vandaan kwam. Avery staarde er met verwijde ogen naar. Uit de boom kwam elvenstof gevloeid, dat in het midden van de stam een meer vormde van gouden glitteringen. Het was haast verleidelijk om erin te springen.
De koningin vloog naar een hol in de boom, waarvoor twee wachten stonden. Het korte gangetje eindigde in een grote, ronde hal, waardoor licht aan verschillende kanten naar binnen scheen. In het hout gesneden liep een soort trap langs de rand en de openingen naar boven waar een plateau zat gevestigd.
De koningin draaide zich om en de Ministers van de seizoenen kwamen achter haar staan. Ze keek Peter afwachtend aan. Vertel me, welk nieuws breng je?
Peter knikte en hield een hand op naar Avery. Toen de koningin haar afwachtend aankeek, wierp ze een geschokte blik op Peter. Wat? Ik?
Hij knikte nogmaals. Vertel ze wat je hebt gezien.
Avery keek de koningin aan. Ze zag de bedroefde blik op haar gezicht en toen ze langs haar heen keek, was het niet alleen de koningin die bedroefd keek. Elk van de ministers leken met gebroken harten achter de koningin te staan; samen sterk, maar elk van hen wankel. Ze schraapte schamper haar keel.
Ik breng geen slecht nieuws, enkel een kans, zei ze. Gisteren ben ik door Kapitein Jacob en zijn bemanning gevangen gehouden op zijn schip. Ik ontdekte in de kajuit een kast met een groot slot erop. Ik geloof dat elk van de ontvoerde elfjes nog leven en daarin worden vastgehouden.
Ik ben u allen een excuses verschuldigd voor mijn afwezigheid, begon Peter toen ze haar verhaal af had, ik heb elk van jullie laten stikken nadat ik dacht Tinkerbell te hebben verloren.
Avery zag het gezicht van Fairy Mary vertrekken van verdriet. De minister van de herfst wreef bemoedigend op haar rug. Een brok schoot in haar keel bij dat aanzicht en Avery voelde een holte in haar borstkas.
Avery heeft mij helpen inzien dat er kansen zijn en je soms een duwtje in de rug nodig hebt om die te zien. Ik heb de hoop nog niet opgegeven. Wij gaan proberen ze te bevrijden, maar daarvoor hebben wij jullie hulp nodig. De sirenen en de indianen staan al tot onze beschikking.
De koningin keek haar ministers een voor een aan en wende zich toen weer tot Peter en Avery. Hoezeer wij ernaar verlangen onze geliefde elfjes terug te krijgen, we kunnen niet meer levens riskeren zonder hardnekkig bewijs. Stel je voor dat zij zich niet in de kast bevinden. Kapitein Jacob zou de hele kolonie gevangen kunnen nemen.
Gerinkel klonk plotseling vanuit de gang en een blonde jongen schoot de kamer binnen. Hij ging naast Avery staan en boog kort, waarna hij de koningin aankeek.
Ik laat Tink en haar vriendinnen niet achter. Kans of geen kans. Ik kan niet meer afwachten en niets doen. Ik spreek voor velen als ik zeg dat we iets moeten ondernemen, majesteit.
Koning Clarion leek ontroerd door zijn woorden, maar de pijn in haar ogen verraden dat ze nog twijfelde. Ik vrees voor het ergste, Terence.
Dat begrijp ik, maar met alle respect, het is enkel een kwestie van tijd voordat Jacob de locatie van Pixie Hollow ontdekt. Wanneer die tijd komt, hebben we geen kansen meer.
Er viel een korte stilte. Avery voelde de spanning en kon de rateltjes in elk van de elven hun hoofden zien draaien. Ze keek om naar het blonde elfje, waarvan ze opmerkte dat deze meer schitterde dan elk ander elfje dat ze tot nu toe had gezien. Haar hoofd eraan herinnerend dat er belangrijkere zaken ophanden waren, stapte ze naar voren. Mijn excuses, koningin Clarion, neemt u alstublieft de tijd met het nemen van een beslissing. Peter en ik zullen deze afwachten en neemt u alstublieft de woorden van Terence met zich mee. Jacob zal zijn antwoord krijgen. We kunnen hem alleen maar voor zijn.
De koningin knikte en wende zich tot Terence. Liefste Terence, zou jij onze gasten willen rondleiden?
De jongen knikte uitbundig en keek Avery dankbaar aan. Peter en zij volgde hem de kamer uit met een hoofd vol gedachten.
Reageer (5)
Wat een leuk idee dat ze krimpen ook (:
5 jaar geledenGeinig
Ik blijf erbij dat Terrence een oogje heeft op Tink. En had Zarina geen blauwe band? Sinds de pirate movie?
6 jaar geledenMooi geschreven weer Leah
6 jaar geledenDat de koningin maar snel een positief antwoord geeft!
6 jaar geledenHear, hear!!
6 jaar geledenIk wil ook naar Pixie Hollow!!!
6 jaar geleden