Opeens schiet ik wenend op. Rivieren van tranen stromen langs mijn wangen en wanneer ik niet direct iets zie, word ik overvallen door angst. Ik kruip naar achter en probeer een onderscheid te maken tussen de realiteit en mijn gedachten.
Eens ik mezelf gekalmeerd heb en de schakelaar van het licht heb teruggevonden, blijf ik in stilte staren naar de kamer. Ik pak mijn gsm en kijk naar het uur, zondag 01:32 uur. Ik kijk uit het raam, het is nacht. Ik sta op en loop naar de deur. Nee! De deur is op slot. Vlug pak ik mijn gsm en op dat ogenblik valt hij uit. Ik vervloek mezelf, waarom heb ik die niet gewoon deze nacht opgeladen? Maar op zich maakt het niet uit. Er was iets aan die bibliotheek... rust. Ik ga zitten op één van die oude, leren zetels. Ik zeg tegen mezelf: “Sam, je kunt niet blijven ontkennen wat er gebeurd is.” Dan laat ik mezelf toe, terug te denken aan de droom die ik zonet ervaren had.

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen