Foto bij 056 • Een plek onder de zon




      De aankomende dagen genoot Avery met volle teugen van Neverland. Ze wist dat ze terug zou komen, zo vaak als ze kon het liefst, maar toch voelde het als een bitter afscheid. Niet zo bitter nu ze wist dat Peter en Lyria met haar mee zouden gaan, maar toch voelde het alsof ze een stukje van haarzelf in Neverland zou achterlaten. En misschien was dat ook wel zo. Neverland had haar veranderd op manieren die ze niet had kunnen voorspellen.
      'Oké, bijna!' Lyria hield haar handen voor Avery's ogen, terwijl zijzelf krampachtig Peters hand vasthield. Ze hoorde Tinkerbell lachen, die op haar beurt Peters ogen afdekte. 'Klaar?' vroegen beide meisjes en toen haalden ze hun handen weg.
      Avery knipperde met haar ogen en probeerde haar beeld scherp te stellen. Ze sloeg haar handen voor haar mond en kon een gilletje niet versmoren. Voor zich stond het snoezigste elvenhuisje dat ze ooit had gezien. De bouw leek op dat van een Japans huisje, van prachtig eikenhout en met blauwe dakpannen, gemaakt van gevonden porselein. De omgeving was prachtig gevuld met bloemen en zoette bessen. De ramen en deuren waren ook van hout en versierd met stukjes glas in lood. Het leek alsof elk van de vriendinnen van Tinkerbell hadden meegeholpen aan het ontwerpen van het huisje.
      'Tinkerbell heeft het bedacht. We hebben zoveel mogelijk verloren voorwerpen uit Londen gebruikt en ieder van ons heeft hard gewerkt aan de blauwdrukken. De bloemen zijn van Rosetta, het glas in lood was Iridessa's idee, Silvermist heeft het ontwerp van haar eigen huisje gebruikt en Fawn heeft gezorgd voor een prachtig plekje, zodat ook jullie wolf vlakbij kon blijven.'
      Het was prachtig. Avery had er geen woorden voor. Elk detail leek met zoveel liefde te zijn gemaakt. 'Ik weet niet wat ik moet zeggen,' zei Avery.
      'Dat hoeft ook niet, Sweetpea!' zei Rosetta, het elfje in de roze jurk, 'jij hebt ons van die afschuwelijke piraten gered. Dit was het minste wat we konden doen.' Avery had de meisjes de laatste dagen goed leren kennen. Ze waren zo verwelkomend geweest. Tinkerbell had vriendinnen uit elks afdeling leek het wel. Rosetta die voor de bloemen en planten zorgde, Iridessa die daarbij hielp met lichtsturen, Silvermist was een waterelfje en Fawn hielp met alle dieren. Dan was er nog Vidia, een windelfje waar ze nog niet heel veel van had gezien, maar het meisje was op haar manier vriendelijk tegen Avery.
      'Dank jullie wel, dit is het mooiste geschenk dat jullie me hadden kunnen geven.' Ze liep naar de meisjes toe en gaf ieder van hen een dikke knuffel.
      'Maar we zijn nog niet klaar!' riep Lyria en opende de deur. 'Ook ik heb mijn steentje bijgedragen.'
      Avery volgde haar elfje naar binnen, waar een groot donzen bed tegen de muur van het huisje stond. Vier prachtige, bruine veren waren aan weerszijde van het bed gemaakt, waar paarse bloemen aan de zijkant van het bed omheen gingen.
      'Dat was Vidia's idee,' legde Lyria uit, terwijl ze naar binnen liep en de boekenkast liet staan die zij had ontworpen. 'Ik heb zoveel mogelijk van de mooiste boeken gezocht die ik kon vinden in Londen.'
      Er stond een rijkversierde tafel met stoeltjes, een kleine haard en een kast waar prachtige jurkjes in hingen, allemaal in haar maat. Tinkerbell had ook voor Peter een paar extra kledingstukken gemaakt. Avery kon niet geloven dat zij dit huisje hadden gemaakt. Het was zo mooi en het was van haar. En toen Avery aan het einde van de avond op het zachte bed ging liggen voelde ze zich het gelukkigste meisje op de wereld. Ze had een thuis gevonden, onbereikbaar voor elk ander persoon op de wereld, waar ze volledig zichzelf kon zijn. Ze keek op naar Peter die zijn dolk en panfluit van zijn riem knoopte en op een tafeltje legde. En ze had hem, dacht ze. Dat was misschien nog wel het beste.
      Hij kwam naast haar liggen en samen keken ze naar het plafond. 'Denk je dat ik het zou redden in jouw wereld?' vroeg Peter toen.
      Avery draaide zich om en keek hem aan. Liefkozend bewoog ze haar vingers over zijn kaaklijn en glimlachte. 'Als ik met piraten kan vechten, kan zwemmen met zeemeerminnen en kan vliegen, dan kan jij mijn wereld ook wel aan.' Ze kuste hem en kroop dicht tegen zijn warme lichaam aan. 'Samen lukt ons dat wel.'
      Ze kon nog steeds niet geloven dat hij met haar mee zou gaan en dit alles voor haar wilde achterlaten. Het was niet voor altijd, dat wist ze, maar ze kon het niet verhelpen dat ze er zo overna dacht. Hij offerde alles voor haar op
      Peter wikkelde zijn armen om haar heen en kuste een keer de kroon van haar hoofd. 'Zouden je ouders mij mogen, denk je?'
      Ze lachte. 'Ik geloof niet eens dat ze zich daar zoveel druk om gaan maken. Dat deden ze voorheen toch al niet.'
      'Avery, je weet hoe ik over ouders denk, maar als ik hoor hoe erg ze jou in de steek hebben gelaten, dan maakt het me boos. Ik wil niet boos worden op jouw ouders en riskeren dat ik niet welkom ben.' Peter keek haar ernstig aan. Even bleef ze in zijn ogen staren en voelde zich ontroerd door de emoties die ze daaraan kon aflezen.
      'Dat komt wel goed, driftkikker,' antwoordde ze toen, 'ik hou je wel tegen.' Ze volgde met haar vinger zijn kaaklijn langs zijn hals naae beneden, over zijn sleutelbeenderen richting zijn borst.
      'Als dat die manier is, dan stop maar. Je doet zo vanalles met me behalve mij tegenhouden,' gromde hij, terwijl hij haar hand pakte en deze kuste.
      Avery keek hem aan. Hoewel ze bij hem in zijn buurt altijd de vlindertjes in haar buik kan voelen fladderen, wakkerde er nu een ander gevoel bij haar aan. Het duurde niet lang voordat ze het staren onderbrak en de afstand tussenbeide overbrugde.

Alvast een Happy New Year lieve mensen! Ik wens jullie allemaal het beste in 2018 en we gaan we gaan er een mooi jaar van maken!





Reageer (7)

  • BOOKWURM

    Cuteness all over the place

    6 jaar geleden
  • SCORPlO

    MY BABIES!

    6 jaar geleden
  • Butterflygirl

    Ik zit erover na te denken of ik hier een peter pov bij kan schrijven...hmm

    6 jaar geleden
    • Laleah

      Houd je vooral niet in! Oh en kijk even op het meest onserieuze verkiezing van het jaar topic! Ik heb je genomineerd ^^

      6 jaar geleden
    • Butterflygirl

      Ooeeeh...waar vind je dat? 😅

      6 jaar geleden
  • ProngsPotter

    Awwhh wat ontzettend lief!

    6 jaar geleden
  • EvaSalvatore

    OMG DIT IS ZO SCHATTIG!!!!! Die twee zijn echt perfect voor elkaar! Jij ook vast happy newyear!!!!! (hoera)
    Gr Heronwhale

    6 jaar geleden
    • Laleah

      Jullie twee dames moeten even kijken op het Meest onserieuze verkiezing van het jaar topic, laatste pagina ;)

      6 jaar geleden
    • EvaSalvatore

      Hihi wat leuk! Dankjewel!!!

      6 jaar geleden
    • Heronwhale

      _O_

      6 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen