H.18.

Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
Ze loopt dreigend naar mij toe.
Iets langer, is ze, maar ik hoef niet echt omhoog te kijken om haar in haar ogen aan te kijken.
'Ik was dom', zegt ze,' niemand kan van jou houden. Niet echt.'
En nu ben ik het die haar vastgrijpt, haar tegen de muur duwt.
'Je liegt.' fluister ik en mijn stem trilt.
Ze trekt haar armen vrij en haar hand sluit zich opeens om mijn hals.
Ik schrik en probeer naar adem te happen, maar dat kan helemaal niet.
Ze buigt zich naar mij toe.
'Jij liegt.'