H.23.

Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
Zijn ouders zouden niet dood moeten zijn, hij zou niet alleen moeten zijn.
En dan omhels ik hem.
Hij voelt zo wanhopig, zo klein en zo kwetsbaar, dat ik hem mee naar huis wil nemen en voor hem wil zorgen.
'Het spijt me voor je.' mijn stem trilt.
'Misschien dacht hij dat ik het wel zou redden', zegt hij,'Mijn ouders waren miljonair. Miljardair, zelfs. Mijn vader had een internetbedrijf dat hij voor verschrikkelijk veel geld verkocht heeft. Hij heeft mij alles nagelaten. Alles. Ik ga nooit hoeven te werken, maar...'
Ik houd hem nog steeds vast en ik vraag mij af tegen wie hij praat, mij, zichzelf, of de lucht.
'Jij bent de enige die het weet.' fluisterd hij dan, bijna ongelovig.
Dit is zijn grootste geheim.
Nu kan ik niet anders dan het mijne vertellen.