H.36.

Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
'Aangezien jullie moeder toch weg is, dacht ik dat we naar een restaurant kunnen gaan. Elke avond. Totdat ze terugkomt.' stekt Evan voor.
Ik zie hoe de ogen van mijn zusje groter en groter worden, oplichten van verbazing.
'Een echt restaurant?!' roept ze uit, alsof ze zojuist de loterij gewonnen heeft.
Ik probeer geen steek in mijn borst te voelen - maar naar een restaurant gaan zou toch niet zó bijzonder moeten zijn?
Evan stelt een aantal dingen voor en Ammay kiest er een uit.
Ik moet toegeven dat ik niet helemaal luister.
Ik zie wel wat ik op mijn bord gegooid krijg.
Vandaag is het vrijdag.
Maandag begint school weer.
Ik hoop dat mijn blauwe oog tegen die tijd verdwenen is.
Ik hoop dat niemand op school het opvalt.
Ik hoop dat de aarde mij op kan slokken.