Foto bij H.50.

Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
Ik wil Evan niet meer zien.
Misschien overdrijf ik, want hoe groot was dat leugen nou precies?
Maar ik vertrouwde hem.
Ik had mij aan hem opengesteld, stond mijzelf toe om kwetsbaar te zijn.
Langzaam maar zeker voel ik tranen achter mijn ogen opwellen en ik neem de tijd niet om ze weg wrijven, ook al betekend dat dat de eerste al snel een spoor over mijn wang naar beneden trekt.
Ik vertrouwde hem.
Dan gaat opeens de deurbel en van schrik snij ik haast in mijn vinger.
Ammay staat al op, maar ik gebaar dat ze eventjes daar moet blijven.
Ik loop naar de deur, zonder echte verwachtingen, hoop, of angst.
Pas wanneer ik de deur open - in die fractie van een seconde dat ik nog niet zie wie of wat daar staat - borrelt er paniek op.
Wat als het Geoff LeNoir is?
Wat als hij weet waar ik woon?
Maar hij is het niet.
Het is een volle boodschappentas met alle spullen die ik die ochtend gekocht heb.
Maar Evan is al weg.

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Reageer (5)

  • GossipGirl21

    mooi geschreven.

    5 jaar geleden
  • DeNaamIsGideon

    Ik heb echt nog nooit een kleuter in derde persoon horen praten IRL.
    En al helemaal niet een achtjarige.

    Als enige duidelijke referentie heb ik mijn broertje, en die kon op 8 Engels op een niveau van iemand 4 jaar ouder makkelijk spreken.
    Die praatte dus al zeker niet zo vreemd Nederlands.

    Maar die is hoogbegaafd, dus misschien is dat niet helemaal eerlijk.

    6 jaar geleden
    • AmeranthaGaia

      Ik heb geprobeerd om in te voegen hoe mensen reageren in onbekende of emotionele situaties. Als Ik zelf op kinderen oppas en er gebeurd iets, merk ik dat ze vreemd beginnen te stotteren of raar te praten en kort gezegd in paniek of in verwarring raken. Ik realiseer nu dat zolang ik het moeilijk vind om een helder beeld te krijgen van hoe mensen reageren in paniek-situaties, ik het beter weg kan laten.

      6 jaar geleden
    • AmeranthaGaia

      De gedachte die ik erachter had is dat ik het idee heb dat wanneer er een situatie van verwarring is, mensen - zeker kinderen - de neiging hebben om hardop te zeggen wat ze denken, omdat ze het op een rijtje willen hebben pf wat voor doms we wel niet als rede hebben. Ammay heeft nog nooit gezien dat Gioa zo openlijk van slag is, het op zo’n manier, dus raakt ze ontrust en ik had dit als reactie gekozen, maar nu ik het teruglees merk ik dat het inderdaad wat onduidelijk en niet onderbouwd is.

      6 jaar geleden
    • DeNaamIsGideon

      Het is niet zo erg, je ziet het in veel andere verhalen ook opduiken.
      Je moet gewoon schrijven wat je denkt dat goed is, en als het dat niet blijkt leer je daar van.

      Na wat opzoekwerk van mijn kant blijkt dat in derde persoon over zichzelf praten afgeleerd word rond 28 maanden.
      Enkel mensen met een ondergemiddeld IQ vallen er in moeilijke situaties (bijvoorbeeld paniek) op terug.
      Ammay leek me best een slimme meid.

      Soms gebruiken mensen het ook om andere te manipuleren door schattig te willen lijken.
      (Psycho en sociopaten doen dit bijvoorbeeld), ookal lijken hippe meiden dat ook wel eens te doen als ze schattig willen lijken.
      Ammay lijkt me niet echt manipulatief, en al zeker geen sociopaat.

      6 jaar geleden
    • AmeranthaGaia

      Nee, ik hoop het toch niet, dat ze een sociopaat is. Bedankt voor de tip!

      6 jaar geleden
  • Luckey

    oh boy

    6 jaar geleden
  • BethGoes

    Wow hoofdsuk 50 al idd!!

    Ammay is 8 toch? Waarom praat ze steeds in 3e persoon? 😂

    Fantastisch verhaal btw!!!

    6 jaar geleden
    • AmeranthaGaia

      Wel... het is nacht, ze is bang, haar grote zus staat op het randje van een paniekaanval: een kleine terugschieter in de 3e persoon lijkt me wel vergeeflijk. xD

      6 jaar geleden
  • Diago

    Alsjeblieft!

    6 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen