H.53.

Foto bij H.53.

Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
En dan voel ik mij opeens iets heel doms doen, maar ik kan het niet stoppen.
Ik weet dat het fout is, maar het lijkt alsof er twee delen van mijzelf zijn, ver uit elkaar.
De ene weet dat ik moet maken dat ik wegkom en de andere kan dat niet.
'Ik... ik heb iemand vermoord... denk ik... ik weet het niet zeker', de snik die volgt is zo heftig dat de beweging die ik erbij maak pijn doet in mijn borst,' het ging zo snel en hij had een pistool en hij ging op mij schieten. Evan, ik wist... hij ging me doodschieten. En het ging zo snel en... en...'
Ik kan mijn zin niet afmaken, weet niet eens hoe hij eindigt.
En ik geef op.
Hij gaat niet opendoen.
Waarom zou hij?
Hij heeft net gehoord dat ik een moordenaar ben.
Waarschijnlijk ga ik mij aangeven, heb ik mijn toekomst zojuist verpest, net als die van Ammay.
Ik heb Ammay zojuist de kans op een zo normaal mogelijk leven ontnomen.
Ik doe mijn best niet eens meer om niet te huilen en ik draai mij om.
Net wanneer ik van de veranda af begin te lopen gaat de deur open.
'Gioa?'

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Reageer (5)

  • GossipGirl21

    Mooi geschreven.

    5 jaar geleden
  • TropiaXL

    Rot moeder... echt... uhg

    6 jaar geleden
  • BethGoes

    Ik hoop zo dat Even hier soepel mee om kan gaan!

    6 jaar geleden
  • Luckey

    oh boy

    6 jaar geleden
  • DeNaamIsGideon

    Ik heb normaal moeite om me echt in te leven in mensen in stories hier.
    Maar dit is zo realistisch geschreven dat ik wel moet.

    6 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen