H.58.

Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
‘Hoe... hoe doe je dat?’ vraag ik dan.
Hij fronst.
‘Hoe doe ik wat?’
Gefrustreerd haal ik een hand door mijn haar.
‘Zo... zo áárdig zijn? Hoe kan je zo veel om mij geven? Hoe... hoe kan je dat nadat je erachter bent gekomen dat ik een moordenaar ben?’
Hij haalt zijn schouders op.
‘Ik... ik weet het niet. Er is gewoon iets aan jou. Er is iets aan jou dat me je laat vertrouwen, dat me verteld dat jij... dat je dat vertrouwen verdiend.’
Ik kijk weg, want het probleem is, dat als ik kijk naar wat ik allemaal wel niet voor Ammays veiligheid zou doen, ik zelf niet eens weet tot in hoeverre ik te vertrouwen ben.