Hoofdstuk een

Eenzaam zit Lilias bij haar zelfgemaakte kampvuur. Het enige dat de onverbiddelijke stilte doorbreek is het knisperen van de dansende vlammen, die met elke beweging het hout verder verschroeien. De maan staat hoog vannacht en de ijzige wind snijdt door merg en been. Lilias rilt, haar tanden klapperen. Ze ligt opgerold als een foetus, zo dicht mogelijk bij de enige warmtebron die aanwezig is in het donkere, verlaten bos.
“Waar ben ik?” schreeuwt Lilias tegen de heldhaftig wapperende bomen. Haar stem galmt nog enkele seconden na, de wanhoop druipt er vanaf. Lilias’ ogen vullen zich met tranen die als minuscule riviertjes over haar besmeurde wangen stromen. Helemaal alleen en vastgeklampt aan valse hoop valt Lilias in een onrustige slaap.

Haar ogen zitten vastgekoekt door de zilte tranen en verwoed probeert Lilias deze te openen. Het eerste dat ze ziet is de hemelsblauwe lucht, bezaaid met schaapachtige wolken. Lilias woelt met haar hand door haar lichtblonde haren die gesierd worden door takjes en bladeren, waarna ze een poging doet om zichzelf uit te rekken. Haar maag protesteert en begint de knorren.
“Hoelang heb ik al niet gegeten?” mompelt Lilias tegen zichzelf. Ze staat op en tevergeefs veegt ze haar kleding schoon. Tot zover is er nog geen enkel landdier te bekennen, dus besluit Lilias om een rivier te gaan zoeken. Met haar oren gespitst loopt Lilias richting het westen, luisterend naar een stroming die van ver lijkt te komen.

Vermoeid en hongerig ziet Lilias dan eindelijk een klein beekje, dat kronkelend als een slang door het verlaten bos heen stroomt. Zuchtend laat ze zichzelf zakken in het koele water. Haar kleren zijn toch al smerig dus het maakt allemaal niks meer uit. Een glinstering in het water laat haar opkijken, zou het een vis zijn of iets anders? Voordat Lilias kan reageren, begint het heldere water te kolken. Haar verschrikte kreet wordt onderdrukt door het proesten van de golven, die Lilias meetrekken naar de diepte. Alles wordt zwart voor haar ogen en het laatste dat zij ziet is de glinstering, die haar aandacht in eerste instantie heeft getrokken.