Misschien een inleiding... Ik weet het niet

Angsten.
Het zijn vreemde dingen.
Wat zijn het om precies te zijn?
Iets niet leuk vinden?
Nee.
Een angst is meer dan dat.
Een angst is de meest extreme vorm van afschuw, walging, haat, spijt en verdriet.
Het is de belichaming van het in een hoekje wegkruipen, huilend, schreeuwend naar hulp, maar er is niemand...
Ik heb angsten.
Ik heb veel angsten.
Ik ben bang om dierbaren kwijt te raken, vrienden te verliezen, liefdes voelen verschrompelen in mijn armen.
Ik ben bang voor de slechte punten van de test van Latijn die ik zal krijgen en die mij vader weer voor de zoveelste keer kwaad zullen maken.
Wat zeggen die punten van Latijn over mij?
Niks, om eerlijk te zijn.
Ze kunnen mij niks schelen, ze zijn niet belangrijk.
Ok, ze zijn wel 'belangrijk', maar ze zijn niet belangrijk.
Ze zullen er dan misschien voor zorgen dat ik overga, maar ze zullen mij geen compleet mens maken.
Ik luister liever naar muziek, ga naar familie en vrienden, heb contact met de persoon van wie ik hou.
Dat kan een toets Latijn niet voor mij doen, of wel soms?
In ieder geval.
Ik ben bang voor de manier waarop mensen mij zien, ik ben bang voor hoogtes, maar ook voor mijn eigen dieptepunten.
Ik ben bang voor liefde, omdat het zo makkelijk stuk gaat.
Ik ben bang elke keer als ik door de spleetjes van mijn deur het licht zie aangaan op de gang, omdat ik niet wil dat mijn ouders me betrappen op mijn telefoon.

En over bang zijn gesproken, ik ben bang dat ik al veel te lang doorga, goede nacht.

Reageer (2)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen