H.89.
Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
Terwijl zijn linkerhand iets boven mijn heup rust, legt hij zijn rechter heel voorzichtig aan de zijkant van mijn gezicht en zijn vingers strijken heel zachtjes langs een litteken op mijn jukbeen.
Ik kan me meteen herinneren hoe hij daar gekomen is, hoe ik zo verschrikkelijk bang was toen ik het bloed voelde.
Een korte rilling kan ik niet binnenhouden en heel voorzichtig drukt hij zijn lippen op het kleine stukje littekenweefsel, alsof hij de herinnering weg kan kussen.
‘Ik beloof je het je.’ fluistert hij dan zachtjes tegen mijn huid.
Terwijl zijn linkerhand iets boven mijn heup rust, legt hij zijn rechter heel voorzichtig aan de zijkant van mijn gezicht en zijn vingers strijken heel zachtjes langs een litteken op mijn jukbeen.
Ik kan me meteen herinneren hoe hij daar gekomen is, hoe ik zo verschrikkelijk bang was toen ik het bloed voelde.
Een korte rilling kan ik niet binnenhouden en heel voorzichtig drukt hij zijn lippen op het kleine stukje littekenweefsel, alsof hij de herinnering weg kan kussen.
‘Ik beloof je het je.’ fluistert hij dan zachtjes tegen mijn huid.
Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.
Reageer (4)
Mooi geschreven
5 jaar geledenHey leuk stukje in the house!
5 jaar geledenEn opnieuw sta ik versteld van hoe subtiel je clichés weet te vermijden.
5 jaar geledenEr is evolutie, ze begint hem te geloven.
Niet het eeuwige dooddrammen met permanent angsty tieners. Dit zijn echte mensen, en daarvoor verdien je opnieuw aplaus.
Dankjewel!
5 jaar geledenGrote Meis!!
5 jaar geledenEen leuk stukje
Ze zijn zo lief samen
Dankjewel!
5 jaar geleden