Epiloog

“Joost kun jij hem halen, dan maak ik dit even af!” Roepen ik naar Joost die als het goed is in de woonkamer staat. Boven in zijn kamertje ligt Finn te huilen.
Etenstijd.
Charlie neemt de pannen van mij over als Joost met Finn in zijn armen naar beneden komt lopen.
“Kijk, daar is mama al.” Sust hij terwijl hij mijn zoontje in mijn armen legt. Ik ga op de bank zitten terwijl ik mijn kindje een flesje drinken geef.
Met de baby uit mijn buik had ik gehoopt dat het wat rustiger zou worden. Maar ik had er na de bevalling geen rekening mee gehouden dat ik iedere nacht nog uit bed zou moeten, hoewel dat nu wel steeds minder wordt.
“Hoe laat kwam iedereen?” Joost leunt over de rugleuning van de bank met zijn kin op mijn hoofd.
Officieel, hebben Joost en ik nog steeds niks. Maar onofficieel? We gedragen ons wel als een koppel. En dit maal ook met het romantische gedoe. Dus beschouwen we het als officieel.
“Ongeveer nu” Mompel ik zachtjes terwijl hij in mijn schouders knijpt. Tegelijk als ik dat zeg gaat de deurbel en Joost schiet vloekend overeind.
“Ik moet nog douchen” Roept hij gestrest en hij rent met twee trede tegelijk de trap op.
“De deur is gewoon open hoor Tom” Roep ik terwijl ik opsta. Een lachende Tom verschijnt in de opening en pakt zijn neefje van me over.
“Hoe is het met mijn kleine jarige poepfabriek” Hij trekt gekke gezichten en ik geef Finn groot gelijk als hij begint te jammeren.
Alyn komt nu ook naar binnen en neemt het kindje van hem over. “Kom maar liefje, gauw weg bij die gekke boer.” Ze steekt haar tong naar Tom uit en loopt met Finn in haar armen naar Charlie die nog in de keuken staat.
“Hey Jenn” Anna komt nu ook binnen en slaat haar armen vlug om me heen. We babbelen even kort voor Tom haar aandacht weer opeist en zijn armen om haar middel slaat.
Waar tot grote vreugde van Sjoerd een baby’tje van zeven maanden in zit. Een meisje, Rosa.
“Waar heb je onze zoon gelaten?” Maria kijkt zoekend om zich heen en ik wijs lachend naar boven. “Het bezoek kwam eerder dan hij dacht. Dus hij is nog douchen.”
Als mijn vader met Finn aan het spelen is komt Joost naar beneden gelopen en nemen we allemaal plaats aan tafel. We hebben wel eens vaker familie etentjes gehad en net zoals alle andere is deze net zo gezellig.
“Kom Charlie, dan pakken we het toetje.” Met een veelzeggende blik lopen we naar de keuken waar we een grote schaal opwarmen in de oven. Charlie strooit er nog wat overheen en samen zetten we het zware ding op tafel.
De stilte die aan tafel valt is oorverdovend. Iedereen staart naar de grote schaal die in het midden staat.
Beschuiten pap met blauwe muisjes.
“Dit meen je niet.” Mompelt Tom verbaasd en hij kijkt naar zijn broertje die trots naar de schaal kijkt. “Alweer een? Wat zijn jullie, konijnen?”
Het enige antwoord dat hij kan geven is het ophalen van zijn schouders.
“Het wordt een Lenn”

The End...Het 1e verhaal dat ik ooit helemaal heb afgerond. Ik hoop dat t leuk was om te lezen