H.97.

Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
'Bloed? Is dat bloed?' vraagt hij en voordat ik kan antwoorden wenkt hij een verpleegkundige,' We gaan naar het ziekenhuis.'
Met grote, paniekerige ogen kijk ik naar hem op.
'Evan, ik...' begin ik, maar hij schudt zijn hoofd.
'Het was geen vraag.' kapt hij me resoluut af en met een hand om mijn onderarm loopt hij me iets dwingend naar een ambulance toe.
Meteen voel ik hoe hij mijn pols net iets anders vastpakt dan normaal, maar het lukt me niet om er een vinger op te leggen.
Dan begrijp ik het.
Hij houdt me precies zo vast dat hij mijn hartslag kan voelen, alsof hij elk moment precies wilt weten of die sneller of langzamer gaat.
'Ik heb erger meegemaakt.' probeer ik hem gerust te stellen.
Met een gepijnigde blik kijkt hij me aan.
'Dat weet ik.'