Hoofdstuk 3

‘Plaques!’ riep Timo. Om Zeno’s aandacht te trekken, wierp hij een leeg flesje water naar zijn hoofd. ‘Negeer me niet, Plaques!’ Met een geïrriteerde blik draaide Zeno zich om. Amber, zijn beste vriendin, keek een beetje ongemakkelijk van Zeno naar Timo en besloot vervolgens het hazenpad te kiezen.
      ‘Wat wil je, Metaplasie?’ Zeno grijnsde. ‘Problemen? Je komt de laatste tijd alleen nog maar met problemen. Felix weer? Ik heb je al gezegd dat die gast eruit ziet als een vos en minstens even vals is. En sluw. Ik heb het je verteld, Timo. Ik zei het.’
      ‘Het gaat niet over Felix.’ Niet helemaal, maar dat hield hij even voor zich. ‘Wil je nog eens een poging doen om af te vallen?’ Zeno was nooit van de magerste geweest en hij viel van de ene poging tot afvallen in de andere. Nooit slaagde hij er echter in het vol te houden. Daar kwam zijn bijnaam ook vandaan, net zoals Timo’s bijnaam verwees naar de gevolgen van roken.
      ‘Wil je weer eens stoppen met roken?’
      Zeno kende hem echt te goed. Als Timo moest lijden, deed hij het niet graag alleen. Ze probeerden altijd samen hun levensstijl te verbeteren; en ze faalden ook altijd samen. ‘Jep.’
      ‘Waarom deze keer? Een meisje? Zoek dan toch gewoon een ander meisje dat er wel tegen kan.’
      ‘Een jongen,’ verklaarde Timo.
      ‘Wat? Ga je eindelijk naar mijn geniale advies luisteren? Of heeft Felix je weer meegekregen in één of andere weddenschap? Zeg me niet dat je veel geld hebt ingezet, Timo. Ik ga je slaan als er veel geld te verliezen valt.’
      Timo schudde zijn hoofd. ‘Er valt niets te verliezen, alleen mijn eer.’
      ‘Felix heeft je niet uitgedaagd om te stoppen met roken, ofwel?’ Zeno’s mond werd een kaarsrechte lijn. ‘Ik voel dat het een domme weddenschap gaat zijn. Zeg me dat het niet is wat ik denk dat het is.’
      ‘Felix heeft me uitgedaagd om seks te hebben met Nikolai.’
      ‘Oh my God, het is wat ik denk. Jij grote sukkel. Iemand zou je moeten slaan. Ik ga je slaan, idioot.’ Zeno liet zijn woorden niet passeren en vormde zijn hand om tot een vuist, waarmee hij herhaaldelijk op Timo’s schouder sloeg. ‘Je bent niet alleen een idioot, maar ook een klootzak. Stop hiermee. Arme Nikolai. Overweeg je zijn gevoelens wel? Damn, je gebruikt dat kind zonder schaamte. Je bent echt slecht. Iemand zou je echt hard moeten slaan.’ Zeno’s laatste vuistslag belandde recht in Timo’s maag en was harder dan de vorige, waardoor Timo dubbel klapte.
      ‘Shit, Zeno.’
      ‘Je verdient het. Nee, maar neem mijn advies aan: hier komen problemen van. Je gaat Nikolai kwetsen en je gaat er spijt van hebben. Dus stop hiermee. Luister naar mij, ik heb altijd gelijk, Metaplasie.’ Zeno zuchtte. ‘Je gaat niet luisteren, ofwel?’
      Timo schudde zijn hoofd. ‘Mijn reputatie staat op het spel.’
      ‘Daar had je aan moeten denken voordat je hem op het spel zette. Nikolai kan er niets aan doen dat je zo’n enorme idioot bent. Hij vergeeft je nooit.’
      ‘Hij hoeft er niet achter te komen.’
      ‘Je bent nog een grotere klootzak dan ik dacht, wow.’
      ‘Je negeert de kern van de zaak,’ herinnerde Timo hem, terwijl ze verder liepen door de gangen van de school. ‘Wil je afvallen?’
      ‘No way dat ik je ga helpen met die gestoorde weddenschap.’
      ‘Je bent mijn beste vriend, je hoort me te steunen.’
      ‘Dat doe ik, Timo.’ Zeno bleef even staan om recht in Timo’s ogen te kunnen kijken. Zijn blik deed Timo altijd denken aan die van zijn moeder, vlak voordat ze hem de les zou spellen. ‘Loop alsjeblieft niet in je eigen ongeluk.’
      Zeno had waarschijnlijk gelijk, maar als Timo dit zou opgeven, dan zou Felix hem van zijn voetstuk stoten. Hij had niet echt een keuze. Of het nu was met of zonder Zeno’s steun, hij zou Nikolai in zijn bed krijgen, al was het het laatste wat hij zou doen op deze school.
      Zeno en hij gingen opnieuw hun eigen wegen. Zeno ging naar zijn les, terwijl Timo haast automatisch naar buiten liep om een sigaret op te steken. Toen hij het pakje in zijn handen hield, dacht hij na over Nikolai’s woorden. Als hij echt een kans wilde maken, moest hij een definitieve stop invoeren.
      Met pijn in het hart gooide hij het pakje sigaretten in de vuilnisbak. Zijn aanstekers dumpte hij diezelfde avond bij Sammy. Op dienst kamer zag hij ook Zeno, die hem niet eens aankeek. Zeno bleef nooit vaak boos, maar zijn ergernissen zou hij meenemen in het graf.
      Toen Timo die avond zijn eigen kamer binnenliep en daar Nikolai zag zitten, kreeg hij voor het eerst in zijn leven last van zenuwen. Een enorme faalangst greep hem naar het hart. Wat als het niet lukte? En misschien nog erger: wat als het wel lukte?