H.124.
Zodra Evan me niet meer kan zien, begin de tranen te stromen. Zonder geluid. Zonder het schokken van mijn schouders. Er is alleen mijn iets haperende ademhaling en mijn ogen die de hoeveelheid tranen niet meer aankunnen. Ik loop gewoon leeg. James zegt er niets van. Het blijft stil. En waar we naar rechts hadden moeten gaan om naar zijn vroegere verblijfplaats te rijden, slaan we linksaf, naar het vliegveld.
Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.
Reageer (2)
Mooi geschreven.
5 jaar geledenDit zou eigenlijk best een mooi hoofdstuk kunnen zijn om het gehele verhaal af te sluiten.
5 jaar geledenWauw dat klinkt echt als een belediging...
Maar ik ben heel benieuwd wat er verder nog komt en ik vind het heel knap hoe jij alles spannend en niet saai houd!
Ik heb er alleen niet voor gekozen om het op te laten houden, als je het niet erg vind. Ik heb nog wat meer in petto.
5 jaar geleden