Part 1

Ik hoorde gekraak in de kamer boven mij. Daar was al jaren niemand meer geweest. Misschien krijg ik eindelijk nieuwe bovenburen. Ik besloot eens naar boven te gaan om de ‘nieuweling’ of ‘nieuwelingen’ te verwelkomen.Ik klopte aan, maar er kwam geen reactie.
Dan maar eens binnen kijken. Ik ging binnen en zag een oude, stoffige kamer. Het rook er muf en leek nog altijd even verlaten. Toen ik nogmaals goed rondkeek zag ik iemand in een kapotgescheurde zetel zitten. Hij keek me aan met felgroene ogen, maar bewoog niet. Hij zat mij gewoon aan te staren. Ik verontschuldigde mij voor het binnen vallen en stelde mezelf voor.
Hij zei niets, maar stond recht en bleef mij aanstaren. Hij stapte naar mij toe. Het viel me op hoe onstabiel hij wandelde. Alsof hij geen gewrichten had, alsof hij meteen terug kon neervallen, alsof hij een zombie was...