H.138.

Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
Er lopen nog twee andere figuren achter hem aan. Een daarvan is een volwassen vrouw, met rechte rug en tranen van woede en verdriet in haar ogen. De andere staat een beetje ineengedoken. Wanneer ik hem een beetje beter kan zien, stokt mijn adem in mijn keel. Hij is haast nog maar een kind.