H.140.

Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
Ik veeg een beetje onbeholpen het bloed op mijn handen af aan mijn broek. Ik kijk weer even naar Marcus’ lichaam en slik de tranen weg. Ik heb nooit goed om kunnen gaan met mensen vermoorden, maar nu is niet het moment om huilend ineen te storten. Gioa heeft mijn hulp nodig.