H.147.

Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
Ik weet niet precies waarom ik niet boos ben. Hij heeft tegen me gelogen. Ik wist dat mijn leven in gevaar was, maar ik wist niet dat het zo erg was als dit. Ik had verwacht dat er op een dag een auto voorbij zou rijden, het raam open zou worden gedraaid en ik een kogel door mijn hoofd zou krijgen, maar James heeft me nooit verteld dat ze gedreigd hebben me te verkrachten en te martelen en me volledig kapot te maken voordat ze me eindelijk zouden vermoorden, ondanks dat hij het wel wist. Maar ik ben niet boos. Ik kan alleen maar proberen hem alle troost te bieden die ik in huis heb, want ik weet dat ik hem dat, na al die maanden dat hij dat voor mij heeft moeten doen, verschuldigd ben.