Januari 2018 (Jaloezie)

Kinnesinne

voed me met verdriet
met tranen en met pijn
voed me het verlangen
een ander te willen zijn

ik woon diep onder de huid
in elk van iedereen
jij bent daar samen
en ik zit hier alleen

jij hebt twee zachte handen
ogen waarin zelfs ik verdrink
ik heb wel dertig tanden
drie voeten en ik stink

ik neem en ik breek af
terwijl jij geeft en mint
ik sloop en ik verwoest
wat niet past in mijn bewind

ik ben het monster
gemaakt van afgunst en van nijd
wie me los laat lopen
krijgt niet veel later spijt

soms wil ik oranje zijn
en niet zo gifgroengrauw
ik wil roos met gele stippen
oh, was ik maar lichtblauw

soms wil ik als jij
wat liefde, vriendschap en geluk
maar ik kan niemands vriend zijn
ik maak alles stuk

jij bent alles wat ik wil
in deze poëzie
jij bent altruïsme
en ik ben jaloezie

Dit gedicht is geschreven door Negenduust.

én

De rust

Zonlicht valt vanuit een raam
op een ontspannen, bleek gezicht;
je ziet haar niet ademen
wanneer ze zo vredig ligt.

Misschien hoort ze pianomuziek
of ware stilte zonder ruis,
zonder stemmen met vragen en twijfels,
zonder verlangen naar liefde en thuis.

Ik denk aan ontkomen aan de marteling
van confrontatie met gebroken glas
en littekens op mijn lichaam;
ik zou willen dat ik haar was.

Dit gedicht is geschreven door Onbewoond.

Het nieuwe thema is hoogmoed.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen