Another Place & Time

Reageer (1)

• Snakey_Crowley

  Oké, allereerst mijn excuses dat deze analyse (zoals gewoonlijk) weer veels te laat gepost word. (ik heb een reputatie hoog te houden, you know)
  
  

  Er was geen plotselinge klap. Geen bom die viel. Het ging geleidelijk, maar dat maakte het nog veel erger. Er was niets dat de mensheid nog kon redden en het was afwachten totdat jij aan de beurt was.

  
  So it's basically just like a lottery? Niet wetend of je het wint, of in dit geval wanneer je dood gaat.
  
  

  In de Bronx beweerde een man dat al zijn elektrische keukengerei het op hem gemunt had.

  
  Weet je zeker dat dit niet gewoon Clint was die klunzig bezig was? Hold on never mind, dat zou beteken dat Clint dood is, Which he better not be.
  
  

  Aan het begin van december was West-Europa één complete gekte geworden.

  
  Waren we dat dan nog niet?
  
  

  Op 16 december meldde het enige land ter wereld dat nog geen last had gehad, Groenland, dat ze de eerste tekenen hadden gezien.

  
  F*cking Groenland
  
  

  Op 17 december hadden de Japanse wetenschappers een doorbraak gemaakt en een oplossing, een soort computervirus, bedacht die alle doorgeslaagde apparaten weer normaal moesten maken. Ze werden allemaal vermoord door diezelfde apparaten, die eindelijk hun schuilkelder binnen wisten te dringen. Het tegengif zou nooit worden ingezet.

  
  Dit en eigenlijk dit hele stuk dat verteld wat er allemaal is gebeurd is echt verdomd mooi en goed geschreven.
  
  

  Zelfs maar een klein beetje zorgde ervoor dat je cellen afstierven, je organen
  uitvielen en je niet meer te redden was.

  
  Erg gezellig dit allemaal.
  
  

  Een gestolen boog, een souvenir van een andere wereld, hing op haar rug.
  Beter is dit niet van Clint.
  
  

  Lynn draaide zich om toen ze een dreun achter zich hoorde. Ze had weg weten te komen van de monsters die haar hadden opgewacht toen ze terug in haar dimensie kwam, maar eentje bleef haar heel koppig volgen. Het was niet heel groot, het ding kwam tot ongeveer haar knie, en het had drie tentakels waarmee het zich voortsleepte. Op dit moment keek het nieuwsgierig met wat ooit een cameralens was naar een stel vlinders.
  Zuchtend liep Lynn verder over het veld en het monstertje hobbelde achter haar aan. Ze had het maar Bob genoemd, wat de eerste en enige naam was waar ze op kon komen.

  
  1: Cute
  2: Waarom heet iedereen ineens Bob???
  
  

  Achter zich hoorde ze een paniekerig gepiep. Ze draaide zich om en zag dat Bob vast aan een boomstam was komen te zitten. Zijn tentakels bewogen alle kanten op, maar het leek niet veel uit te halen.
  ‘Ik zei toch dat je op moest letten waar je loopt?’ snauwde Lynn. Ze beende naar hem toe en maakte hem los. Bob maakte een blij geluidje en liep weer met haar mee.

  
  Again very cute. I will protect him with my life! Also don't be so rude, he has feelings too.
  
  

  Ze kwamen een gescheurde poster tegen waar THE END IS NIGH op stond. Met een schuin hoofd keek Lynn ernaar. Ze had het maar al te graag gefotografeerd en op Instagram gezet.

  
  Good Omens. Does that mean, no I won't think about this option cause the outcome will most certainly hurt.
  
  

  Lynn vloekte in het Nederlands.

  
  Om dit in het Nederlands te lezen voelt altijd heel raar en ongewoon.
  
  

  Het monster grauwde en stormde op haar af. Lynn balde haar vuisten en probeerde de explosie in haar hoofd te negeren. Ze beeldde zich in dat ze de pulserende organen in haar handen had.
  En ze één voor één uit elkaar rukte.
  Het licht doofde. Het monsterde deinsde achteruit, wankelde even en viel toen neer op zijn zij. Het bleef stil liggen.

  
  PG-18
  Also very bad-ass
  
  

  ‘Je bent wakker! Blijven liggen, alsjeblieft.’ In haar blikveld verscheen een jongeman. Hij probeerde een hand op haar schouder te leggen, maar voordat hij haar aanraakte greep Lynn zijn pols.
  ‘Wie ben jij?’ siste ze wantrouwig.
  De jongen kromp ineen. ‘Eh, ik ben dokter Salvador Pérez. Je mag me Sal noemen. Mag ik mijn hand terug?’

  
  Guy saves your life, and what do you do? You hurt the guy.
  
  

  Lynn haalde een wenkbrauw op. ‘Salvador’ betekende ‘redder’. Hoe ironisch.

  
  Deze zin is ironisch.
  
  

  De combinatie van sokken in crocs had Lynn in een ander leven vast vreselijk gevonden, maar nu boeide het haar niet veel.

  
  BURN!!! HIM!!!
  
  

  Hij liet de zin in de lucht hangen en zette haar terug op het bed.

  
  Hoe moet ik dit voor me zien? Lynn als een plank dit hij op tild? Lynn die heb probeert te vermoorden terwijl hij d'r terug zet? Lynn. alsof ze een baby is hoe hij dr vast houdt en terug zet? Many option.
  
  

  Ze hoorde opeens een gepiep van de grond af komen. Opgelucht zag ze Bob in een hoekje zitten, die zich vermaakte door een klein wiel heen en weer te rollen.

  
  You're killing me with this cuteness. Also heb het voorgevoel dat je Bob gaat vermoorden, maar als je wilt blijven leven doe je dat beter niet
  
  

  ‘Ik was toevallig in de buurt,’ zei de dokter.

  
  Nooit, maar ook echt nooit in het gebruik van deze zin was iemand toevallig in de buurt.
  
  

  De dokter klaarde op. ‘Het is fascinerend. Ik ben nog nooit iemand zoals jou tegengekomen.’ Hij maakte een gebaar naar haar. ‘Ik bedoel, normaal gesproken gaan mensen meteen dood als ze zo veel Regenivus in zich hebben als jij.’
  Dat klonk haar deels bekend in de oren, al herkende ze dat woord niet. ‘Regenivus?’
  ‘Dat zwarte spul. Bij jou lijkt het er alleen op dat je er juist door in leven gehouden wordt.’

  
  Iemand die opklaart wanneer het over virussen en dood gaan gaat. Dat zijn de leuke mensen.
  
  

  ‘Mijn theorie klopt! Heb je vroeger nog ergens last van gehad? Allergieën?’
  ‘Hooikoorts, maar dat is weg.’

  
  Lucky bastard, ik sterf nog altijd af aan de verdomde hooikoorts. Much jealous.
  
  

  Lynn deed haar jack weer aan en probeerde niet al te ongemakkelijk te voelen door dat nieuws. ‘Hoe kan dat? Hoe kan het dat het monsters creëert die mensen doden, maar dat het mij juist helpt?’
  ‘Ik weet het niet.’ De dokter wrong zijn handen. ‘Ik bedoel, het was aanvankelijk ook bedoeld om dingen te repareren. Het zou virussen moeten opsporen en die omvormen zodat die ongevaarlijk waren. Zo heb ik het gemaakt. Ik weet niet hoe dit ervan gekomen is.’

  
  Lynn is gewoon half een robot ofzo. Hoe noem je die dingen ook alweer.
  Na het opzoeken op het internet blijkt het word dat ik zoek een Cyborg te zijn. Dus bij deze Lynn is een cyborg omdat het dr beter maakt, net zoals sort of bij de machines? Random theorie hier, waar ik nog niet volledig achter sta in verband met tekort aan bewijs om deze theorie bij te staan.
  
  

  Hij werd onderbroken toen Lynn van het bed afsprong en het geweer op hem richtte. ‘Jíj hebt dat spul gemaakt?’
  De dokter slikte. ‘Ja, als een computerprogramma.’
  Lynn probeerde niet te trillen van de woede. ‘Drie jaar,’ zei ze. ‘Drie jaar heb ik zo moeten rondlopen, dankzij jou. De wereld is ten onder gegaan, dankzij jou.’ Ze zou hem moeten vermoorden. Ze zou hem moeten neerschieten.
  Hij zou de eerste mens zijn die ze doodde, maar het zou het waard zijn.

  
  Welp that escalated quickly. Also Lynn, wat je ook besluit te doen, ik sta achter je!
  
  

  Lynn concentreerde zich. Daar, net onder de kraag van zijn trui en op de plek waar zijn hart zat, kon ze een vaag lichtje zien. Ze kromde haar vingers en stelde zich voor dat ze erin kneep.
  De dokter zette verschrikt een stap achteruit en greep naar zijn borst. ‘Nee,’ zei hij ongelovig.
  ‘Geef me één reden waarom ik je zou moeten laten leven.’
  ‘Er is- ik-’ stamelde hij. Hij haalde diep adem. ‘Ik ben bezig met een tegengif. Er is iets dat de monsters aanvalt en in staat is ze te doden.’
  ‘Laat het me zien.’
  ‘Maar-’
  Ze kneep nog iets meer in zijn hart. ‘Ik zei, laat het me zien.’

  
  It escalated even more wow.
  
  

  Bob sprong echter voor hen en ging op het monster af.
  ‘Nee! Bob!’ Schreeuwend wilde Lynn hem tegengehouden, maar de dokter greep haar vast. ‘Laat me los!’
  ‘Kijk dan wat hij doet!’ riep de dokter terug.
  Ze keek en… dat was onmogelijk.
  Bob was gegroeid totdat hij net zo groot als het monster was. Zijn kleine, rommelige lichaam was veranderd in een verzameling staven en heel wat ruimte dat ertussen zat. Het leek net een kooi.
  Lynns enige metgezel tijdens haar reis sprong op het monster, zodat het vastzat in zijn lijf. Hij begon weer te krimpen en drukte het monster plat. Het stootte een laatste jammerkreet uit voordat het stilviel.
  Bob ging van het karkas af en kromp weer tot zijn normale formaat. Nogal trots keek hij op naar Lynn en de dokter, die verbijsterd waren.

  
  I
  LOVE
  BOB
  OMG, I totally adore him. Can I get him irl?
  
  

  Hij keek naar waar de tak was gespleten. ‘Het lijkt erop. Alleen… kan jij dat ook horen?’
  ‘Wat?’
  ‘Stemmen.’

  
  Eerste sein dat je gek wordt. Sorry guys.
  
  

  ‘Goed. Ik garandeer alleen niet dat de andere kant veilig is, of dat ik je kan beschermen.’
  Sal grinnikte. ‘Alsof deze kant wel veilig is.’

  
  Sal, you sarcastic son of a bitch.
  
  

  Ze hielden elkaars hand vast terwijl ze keken in een mist van angst en fouten en leegte.

  
  Cute?
  
  

  Rae Holemen zou drie keer sterven. Dit was hoe het ging gebeuren.

  
  Wat een fijne voorspelling is dit toch. (also thanks for changing my name. Love you!)

  
  
  Opnieuw een fantastisch nieuw hoofdstuk. Well done!

  4 jaar geleden