Nee
Commentaar en tips zijn altijd welkom. Plaats gerust een reactie.
Nee!
Het kon niet waar zijn. Waarom was ik dat vergeten? Als ik er twee minuten eerder aan gedacht had, was alles anders geweest.
Ik wilde naar buiten lopen om hen tegen te houden. "Waar denk jij dat je naar toe gaat?", vroeg zuster Margareta toen ik haar omver liep. "Lo...LoLowie...Louis...verwisseld...weg.", wist ik stamelend uit te brengen. "Wat bedoel je?, vroeg ze, Moet je niet eerst iets eten?" Toen kwam zuster Theresia tussenbeide: "Karin zit hier al de hele ochtend, en volgens mij kan ze maar beter gaan slapen. Ze is vroeg opgestaan en is waarschijlijk een beetje in shok door het plotse vertrek van haar vrienden."
Ik keek haar dankbaar aan totdat ik door zuster Margareta mee de trap werd opgesleurd en de rest van de dag op de kamer moest blijven.
Slapen zou niet lukken, dat wist ik ook wel. Dus probeerde ik alles eens op een rijtje te zetten. Lowie en Louis waren verwisseld. Hun moeders konden elkaar niet uitstaan. Ik moest het oplossen. Niemand anders wist het. Als ik het aan één van de zusters zou vertellen, zouden ze me niet geloven. En die moeders zouden nooit toegeven dat ze hun eigen kind niet meer herkenden. Gefrustreerd stond ik op. Ik voelde me machteloos. Alles was zo verwarrend.
Ik probeerde mezelf te kalmeren. Ik ging op de rand van mijn bed zitten en nam mijn rugzak die onder het gammele nachtkastje lag. Het enige dat ik nog van thuis had. Mijn moeder had het me bij mijn vertrek gegeven en met een mysterieuze glimlach gezegt: "Misschien komt het ooit nog van pas." Dat was het laatste wat ik van haar gehoord had. Nu zou het handig zijn als het van pas kwam. Ik opende het voorzakje. Daar had ik al zo vaak in gekeken. Ik wist van elk voorwerp exact hoe het eruit zag. Een foto van mij en mijn moeder jaren geleden voor een bron. Ik ontbrak drie tanden en mijn moeders haar zat in de war, maar het was de mooiste foto die we hadden. Mijn moeder had nooit veel tijd aan me kunnen besteden. Die spontane foto deed me elke keer weer glimlachen.
Die bron! Dat was het! Er begon zich in mijn hoofd een plan te vormen. Alleen, ik moest eerst buiten zien te geraken.
Ik ging naar de deur en keek behoedzaam om de hoek. In de gang hoorde ik stemmen. Onderaan de trap moesten er twee zusters aan het praten zijn. Daar kon ik niet ongemerkt langskomen. Als langs binnen geen optie was, moest ik maar langs buiten gaan, dacht ik. Ik ging naar het raam en keek naar buiten. Ik duizelde en zette een paar stappen terug. Het is maar drie verdiepinkjes hoog, zei ik tegen mezelf. Ik vermande me en ging weer voor het raam staan. Eerst gooide ik mijn rugzak naar beneden die met een harde plof in het zachte gras neerkwam. Dat moet ik ook kunnen, zei ik tegen mezelf. Zachtjes ging ik aan de vensterbank hangen en liet me naar beneden zakken. Ik voelden mijn handen van de rand afglijden en bereidde me rustig voor op de landing. Nu mocht ik niet in paniek raken. Enkele ogenblikken later raakten mijn voeten de grond en landde ik veilig en wel in het hoge gras. Ik wandelde om het gebouw heen naar de vijver. Daar stond de struik. Ik duwde de takken uit elkaar en keek. Eerst zag ik niets bijzonders, maar toen zag ik het. Een schaalmodel van het Pantheon in Rome, maar dan met Griekse beelden. Ik haalde de planten die er in de loop der jaren waren opgegroeid er zo goed mogelijk af en zette de tempel naast mij in het gras. Ik wist hoe het werkte, maar dit was de eerste keer dat ik dit zelf deed. Ik haalde een koekje uit mijn rugzak en brak er een klein stukje af. Ik legde het op het altaartje voor het beeld van Apollo en nam mijn aansteker. Nu kwam het lastige deel. Ik wurmde mijn hand naar binnen in een poging om de kruimels in brand te steken. Uiteindelijk lukte het, maar de rook bleef in de tempel hangen. Hij HAD mijn offer niet aanvaard. Moedeloos stak ik alles terug in mijn rugzak en ging zitten. Gefrustreerd probeerde ik te bedenken wat ik nu moest doen. Ik had moeten weten dat Apollo bezig zou zijn met Lowie rond te leiden.
Misschien moest ik het eens bij de Noormannen proberen. Ik opende mijn rugzak en haalde er een springtouw uit. Daar had ik niets aan. Eronder zag ik een vreemd apparaatje. Ik haalde het eruit en keek ernaar. Het was een simpel metalen bakje met een vreemde constructie van spiegeltjes er rond. Ik bestudeerde het terwijl ik me afvroeg waar het voor kon dienen.
Toen schoot me iets te binnen. Iets dat in de verhaaltjes stond die mijn moeder mij vroeger voorlas. De regenboog lijfde niet zomaar naar een pot met goud of elfenland. Hij leidde rechtstreeks naar Asgard!
Ik deed mijn rugzak aan, vulde het bakje met water en hield mijn aansteker eronder.
Na enkele seconden verscheen de mooiste regenboog die ik ooit gezien had. Met mijn vrije had raakte ik hem aan en alles begon te draaien. Het leek wel alsof ik de regenboog in werd gezogen.
Toen werd alles zwart.
Reageer (1)
Uiteindelijk hoef je niet te zwemmen of te graven om te ontsnappen, raak gewoon de regenboog aan
3 jaar geledenIk ben wel benieuwd hoe Karin alles weet woah
Waarschijnlijk ga je er niet opkomen omdat het nogal onlogisch lijkt maar uiteindelijk is het heel logisch
Quizlet is helaas niet meer zo actief als het ooit is geweest, maar laat je niet ontmoedigen want je schrijft goed! Het ziet er leuk uit en ik blijf het volgen en reageren natuurlijk want dit is altijd toch het leukste
3 jaar geledenBedankt!
3 jaar geledenIk had ook al gemerkt dat er niet meer zo veel nieuwe dingen zijn op quizlet. De meeste leuke stories zijn al heel oud. Best wel jammer
Best wel ja awh er zijn wel wat acties bezig en pogingen om Q weer actief te krijgen, maar het werkt nog niet echt haha
3 jaar geledenIk ben nu wel weer bezig met een nieuw verhaal hmm dus misschien moet ik die ook maar op Q plaatsen ooit
Ja
3 jaar geledenIk vind het gemakkelijker om op quizlet te schrijven dan als heel mijn familie het leest terwijl ik weet dat ze het eigenlijk niet leuk vinden.
Jaa dat snap ik heel goed eh... Ik laat mijn familie nooit dingen lezen oeps, maar ik heb hele goede vrienden op Quizlet gemaakt met wie ik nog wel samen schrijf en elkaars dingen lezen
3 jaar geledenMijn zus zit ook op quizlet maar ze heeft nog steeds dit verhaal niet gelezen terwijl ik het al gevraagd heb en ze mee dingen heeft helpen bedenken
3 jaar geledenPfff van je familie moet je het hebben :') nou ja ik lees het wel en zal het blijven lezen!
3 jaar geledenWat is het account van je zus dan?
Tijgerbloed
3 jaar geledenOohh die heb ik volgens mij wel eens gezien ja. Het voordeel aan dat het niet meer zo actief is is dat je uiteindelijk veel leden wel herkent haha
3 jaar geledenIk was zelf ook een hele tijd niet meer actief. Dat probeer ik nu in te halen. Ik was het wachtwoord van mijn account vergeten dus ben ik na jaren opnieuw begonnen
3 jaar geledenTijd om een flinke inhaalslag te maken dus! Maar volgens ben je al goed bezig yesss
3 jaar geledenOké ik reageer later even verder op je reacties want ik moet nu echt schrijven want ik heb Samanthablaze een update beloofd
Ok daag! Dan ga ik ook maar mijn hoofdstuk afwerken en dan het verhaal van Chris lezen
3 jaar geledenZeg, jullie zijn zeker vergeten dat dit geen privé chat is, maar dat jullie over mij praten in een hoofdstuk waarvan jullie weten dat ik het ga lezen! 😂
3 jaar geledenDat had ik wel door hoor
3 jaar geleden