Hoofdstuk 31 - Nog Één Dag

De interviews waren afgelopen, wat betekende dat we konden gaan, en ons plan was om nog even samen te zijn op de verdieping van District 5.
We liepen samen naar de lift en Flynn drukte het knopje voor mijn verdieping in.
"Vind je het erg dat ik onze relatie bekend heb gemaakt?" Ja, maar dat ging ik echt niet tegen hem zeggen. Het ergste was nog dat we afgesproken dat we het niet bekend zouden maken, en toch deed hij het.
“Ik… Ik wilde… Ik weet het niet. Het is nu al te laat en ik ben slecht in boos zijn. Maar ik had liever overlegd. Als er een volgende keer is, overleg dan?”
“Oké. En daarbij, ze hadden het toch wel geweten in de arena, want ik ga je geen seconde alleen laten daar.” Hij had een punt. En er was geen reden om ergens mee te zitten als mijn levensduur nog hoogstens een dag of twee was.
“Je hebt gelijk.” Ik gaf hem een kus. De lift kwam aan op mijn verdieping, en hoewel ik nog avond wilde eten met Flynn, werd mijn vriend het moment dat hij één stap zette in het appartement al weggestuurd door Derk. Dat vond ik jammer, maar hij had een punt. We moesten uitrusten, want de volgende dag was het tijd voor de gevreesde Spelen.
Ik nam nog even afscheid van Flynn en ik beloofde dat ik hem de volgende dag nou voordat we de Arena ingingen zou zien. Ik wist niet of het kon, maar het voelde als het juiste ding om te beloven.
Tijdens het avondeten was ik stil. Tijdens het toetje was ik stil. Toen ik naar mijn kamer liep was ik stil. Ik kon niets meer verwerken: de Spelen waren te dichtbij.
Meestal sliep ik snel ik maar die nacht niet; het was raar om te bedenken dat dat mijn laatste nacht in een echt bed zou zijn. Ik wist dat het niet de laatste keer was als ik bleef leven, of misschien als de arena bedden had, maar ik schatte de kans van beiden niet hoog in.