Hoofdstuk 55 - Welterusten

Ik plofte ergens op het zwarte zand neer en kon mijn lasagne (eindelijk) naast me leggen. Ik hoefde hem niet meer de hele tijd vast te houden. Of ik ooit nog gevoel in mijn armen zou hebben was nog maar de vraag. Het antwoord was “ja, natuurlijk.”, maar ik hield nou eenmaal van dramatisch zijn.
Flynn plofte naast me neer en gaf me een kus op mijn wang, waardoor ik een brede glimlach op mijn gezicht kreeg. En een rode kleur, maar dat was niks nieuws meer.
"En nu ga je slapen, Flynn," zei ik semi-streng.
"Oh." Hij klonk bijna teleurgesteld of iets dergelijks.
"Ik meen het. Je ziet er moe uit." Ik gaf hem een kus op zijn voorhoofd.
"Alleen als ik een betere nachtzoen krijg," lachte hij.
"Gaan we eisen stellen, meneer?" vroeg ik lachend en ik gaf hem een kus op zijn mond.
"Nu kan ik goed slapen." Hij flirtte echt te veel, dacht ik glimlachend. Nou ja, niet té veel. Ik had er geen bezwaar tegen.
"Mooi."
Hij gooide al zijn spullen van zijn rug af en hij deed zijn jas uit, waardoor het half kapotte shirt tevoorschijn kwam, samen met zijn sixpack. Hallo, Flynn.
"Je let wel goed op mijn spullen, hé?" vroeg hij. Waarschijnlijk zou ik niet goed opletten, want mij kennende was ik binnen een kwartier al verveeld en ging ik iets anders doen, maar ik had het gevoel dat dat niet hetgeen was wat hij wilde horen.
"Ja, en anders is May er ook nog om op ze te letten voor je. Het komt wel goed." Hopelijk. Vooral het May-gedeelte moest hem geruststellen. Hij kende me vast goed genoeg om te weten dat ik soms een debiel was die geen enkele opgegeven taak volledig uit kon voeren.
"Mooi." Hij ging op de grond liggen en sloot zijn ogen.
"Welterusten," zei ik zachtjes.
"Hm." Hij lag al half te slapen, hij was dus echt uitgeput geweest. Hij zag er zo mooi uit als hij sliep, en ik wilde mijn hand door zijn haren halen maar ik besloot het niet te doen, aangezien dat hem wakker kon maken.
Ik besloot mijn schoenen uit te doen, want met blote voeten in zand lopen had ik altijd al fijn gevonden. Met mijn schoenen in mijn hand liep ik naar May toe, een oogje houdend op mijn slapende vriend.