131// Silvia Carter

Hand in hand liepen ze verder nadat R ook een donut had uitgekozen.
“Wat dacht je van een pasta?” vroeg R aan haar, nog als antwoord op de vraag wat ze gingen eten. “Dan moeten we even kijken wat we er qua groente doorheen doen.”
Silvia knikte.
"Een lekkere pesto erbij?" Stelde ze glimlachend voor.

Ze liepen naar de deegwaren en pasta afdeling om pasta te kiezen, en daar zagen ze Silvia's beste vriendin. Degene die R de dreig sms had gestuurd toen hij haar voor het eerst overstuur maakte.

"Annabelle." Silvia glimlachte haar breed toe en de meisjes knuffelen elkaar even.
"Sil, hey! " Haar ogen vielen op hun verstrengelde handen.
"Oeh. " Ze grijnsde breed. "zie ik daar dat iets eindelijk tot bloei is gekomen?"

Silvia beet op haar lip om een glimlach te onderdrukken en liet het aan R over om het te vertellen.
Wel kneep ze kort in zijn hand om te laten merken dat het voor haar oke was om het te vertellen.

Hij leek verloren en vooral ongemakkelijk, niet zeker van wat hij moest doen.
"Uhm." Begon Silvia, ze voelde haar wangen gloeien.
"Kijk die blozende wangetjes. Je bent er gloeiend bij." Plaagde Annabelle haar, en toen keek ze naar R.
"Nou, het lijkt erop dat je haar niet meer aan het huilen hebt gemaakt, so, we cool?"

Ze reikte hem haar hand in een gebaar van vriendschap, iets waar Silvia haar dankbaar voor was. R kon altijd wat meer mensen aan zijn kant gebruiken.
Opnieuw gaf ze een bemoedigend kneepje in zijn hand.