Hoofdstuk 5

Het is al zes jaar geleden dat ik in het huis van mijn tante Diana woon. Ik ben het zat. Ze ziet mij en Jordan als haar slaaf, en ze laat ons niet naar buiten gaan, behalve voor school. Ik en Jordan zitten in dezelfde klas, en we zijn beste vrienden. "Hé, Jordan, heb je nooit zin om met je vrienden ergens rond te gaan hangen?", vroeg ik. "Ik heb jou toch? En ten tweede, ik moet beter niet dromen van dingen die niet in mijn handbereik zijn", antwoordde hij. Ik zuchtte.

"Ik beloof dat ik je zal helpen om van haar te ontsnappen", beloofde ik. "En hoe ga je dat voor elkaar krijgen?", vroeg hij. "Morgen wordt ik achttien. En dan ben ik sterk genoeg om tegen haar in te gaan", zei ik. "Wat ga je dan doen? Weglopen?", vroeg hij. "Nee, ik ga morgen zoals alle jongeren doen, naar een winkel gaan en chillen zonder dat iemand me tegenhoud", zei ik.

Jordan slikte. "Weet je het zeker?", vroeg hij angstig. "Ja, en jij gaat met me mee, als een goede neef", zei ik. En toen gingen we liggen op onze bedden. Ik was aan het plannen hoe we morgen zo normaal mogelijk konden gaan shoppen, toen Lola opeens binnenkwam. "Mama wilt je spreken", zei ze met een grijns. Ik rolde onzichtbaar met mijn ogen en stond op.

"Wat is er?", vroeg ik. "Ik zet je eruit. Nu moet je voor jezelf zorgen", zei ze. "Wat?", riep ik. "Je had dit niet verwacht, hé? Maar nu ben ik je echt beu. Je bent een last voor me, terwijl ik niet eens verplicht ben om voor jou te zorgen!", riep ze. "Weet je, ik was toch al van plan om hier weg te gaan! Je bent de idiootste, stomste, en onverantwoordelijkste tante die iemand ooit heeft gehad!", schreeuwde ik terug. "Je hebt het verdiend", antwoordde ze nijdig. "Wat is hier aan de hand?", zei oom Andreas.

"Zij hier wilt me uit huis zetten", zei ik rustig. "Ik heb daar geen toestemming voor gegeven, Diana. Dus ze blijft", zei hij. "Ik ben haar beu!", riep ze ongeduldig. "Ik niet, en ten tweede ik beslis, niet jij", zei oom. Diana rolde met haar ogen en verdween naar de bovenverdieping. "Ze wordt steeds gekker en gekker", mompelde oom Andreas. "Ze wil me vermoorden!", riep ik. Hij negeerde mijn opmerking en ging in de zetel zitten. "Heb je bijna examens?", vroeg hij.

"Ja, maar als ze zo doet ga ik nooit kunnen leren. Ik heb al meer dan vier onvoldoendes op mijn examens gehaald vorige keer, omdat ik door haar niet heb kunnen leren!", riep ik geïrriteerd.

"Ja, dat weet ik", zei hij en hij deed de televisie aan. Ik zuchtte en ging naar boven. Ik zou morgen gewoon teruggaan naar mijn stad. Ik wilde mijn huis weer zien en ook mijn stad. Ik zou gewoon met Jordans fiets gaan. Geïrriteerd deed ik de deur van onze kamer open en zag dat Jordan helemaal rode wangen had. "Wat is er?", vroeg ik. "Ze heeft me keihard geslagen, die asinus", zei hij. "Stultus Diana. Nonne in nimio dolore es?", vroeg ik ongerust. "Ze is echt gestoord", zei hij woedend. "Weet je dat nu pas?", zei ik zuchtend. Hij glimlachte.

"Waarom heeft ze je geslagen?", vroeg ik. " Omdat ze wil dat ik niet meer langer met je om ga. Ze wil dat ik je haat. Dat ik net zoals Lola doe, en niks met je deel", zei hij. "Waarom sta je zelfs aan mijn kant? Je werkt je zelf in de problemen", zei ik. "Ja, maar ik sta liever aan de kant van het goede. Jij bent goed, zij is slecht, en ten tweede, als ik jouw kant verlaat, dan gaat ze toch verder met mijn mishandeling", grinnikte hij. "Waarom ga je gewoon niet apart wonen?", vroeg ik mezelf luidop af. "Wat moet ik doen als ik alleen woon? Dat is te saai. Ik woon liever bij mijn vader", zei hij.

｡☆✼★━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━★✼☆｡

Vertalingen

*ezel

**Dwaze Diana. Gaat het wel met je? Heb je pijn?