"Trafix we zijn thuis, zijn moeder hoort geen geluiden van boven komen, waar zou die jongen nou weer uithangen". Eerst maar even de tassen met kleding in de wasmachine doen en Felix en het meisje in de watten leggen, denkt ze.

Wanneer de was in de wasmachine zit loopt ze naar de auto toe om Felix en het meisje uit de auto te halen, ze liggen nog steeds hetzelfde als toen ze thuis aankwamen.

Voorzichtig wekt ze Felix en ondersteunt hem terwijl ze samen naar binnen lopen, als ze bij de bank aan zijn gekomen laat ze hem rustig zakken totdat hij veilig op de bank zit. Ze hoort allemaal geluiden van buiten komen, net wanneer ze bij de voordeur is, ziet ze wie de oorzaak is van de hoeveelheid kabaal. Het is Trafix haar zoon. "Trafix liefje zou je mij even willen helpen met het meisje in de auto naar binnen te brengen".

Tuurlijk mam, ik doe het wel rust jij maar uit, zegt Trafix. Hij loopt naar buiten richting de auto, als hij bij de autodeur is gelooft hij zijn ogen niet , wat doet Mae in deze auto en waarom is ze niet dood. Met veel tegenzin opent hij het portier en tilt Mae eruit, voorzichtig legt hij haar op de bank neer naast Felix.

Zijn moeder kijkt hem met een glimlach aan, wat ben je toch een goed broertje zegt ze, Trafix moet lachen ze moest eens weten hoe hij echt over zijn broer denkt.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen