35 - Gale

“Nou, het is niet dat ik dringend er van door moet. Meer dat ik vrees dat je het belachelijk zult vinden." Zegt Liam zacht en onzeker, terwijl hij met het lintje van zijn tas speelt.
Gale houdt zijn hoofd scheef, waarom zou hij iets belachelijk vinden? Maar dan realiseert hij zich waarom. Hij heeft een bepaalde reputatie binnen het instituut vanwege zijn vriendengroep. En eerlijk gezegd was Gale ook niet altijd even heilig geweest.
"Je vrienden zouden me er op af rekenen, en ze mogen me nu al niet." Zei hij.
En dat bevestigt Gale’s vermoeden.
"Misschien heb je al wel een idee van wat het is."
Er valt een stilte omdat er een begeleider langs loopt met een nieuwe verschijning. Een meisje met een slang om haar nek. Gale grinnikt als hij het gezicht van de begeleider ziet. Ze hebben het hier ook niet makkelijk met hen.
“Ik zal je er niet op afrekenen en daarbij ben ik heel goed in geheimen bewaren” belooft Gale.
Hij zet zijn handen in zijn zakken terwijl hij nadenkt over wat het zou kunnen zijn.
“Het zou ironisch zijn als het iets met ijs te maken heeft. Kunstschaatsen? IJshockey?”
Gale voelt zich ontspannen in het bijzijn van Liam. Het voorval waarbij hij bijna een bosbrand had laten ontstaan was hij even vergeten.
“Wat het ook is, ik ga het niet belachelijk vinden. Beloofd” drukt hij Liam dan iets serieuzer op het hart.