36-Liam

Liam is er nog altijd niet zeker over. Gale wist vast ook hoe zijn vrienden zijn.
“Ik zal je er niet op afrekenen en daarbij ben ik heel goed in geheimen bewaren” belooft Gale hem, als de anderen buiten gehoorsafstand zijn.

Hij zet zijn handen in zijn zakken terwijl hij lijkt te wachten. Hij wilde dus wel Liam zijn hobbies leren kennen.
“Het zou ironisch zijn als het iets met ijs te maken heeft. Kunstschaatsen? IJshockey?” raad hij dan, glimlachend schud Liam zijn hoofd.

Misschien kan hij Gale toch meenemen?
Ooit zou hij iemand moeten vertrouwen.

“Wat het ook is, ik ga het niet belachelijk vinden. Beloofd” zegt Gale dan oprecht, en Liam zucht nerveus.
"Oké goed dan." Hij grijpt Gales hand en leid hen naar de zaal die hij had gevonden. Hij doet de deur achter hen op slot zodat niemand anders achter zijn geheim zou komen en koopt dan naar het midden van de zaal.

Daar trekt hij de sweater en broek uit en koppelt hij zijn telefoon aan de speaker.
Hij neemt dan zijn schoentjes en begint ze aan te trekken. Gale heeft hij niet meer aangekeken. Bang voor de reactie. De kleren zeggen genoeg.

Dan drukt hij op play en de muziek begint door de kamer te stromen, Liam warmt zich op en laat zich dan leiden door de muziek terwijl hij de kamer rond danst. Gale compleet vergeten.