173. Silvia Carter

Natuurlijk kwamen de docenten op haar af om haar te complimenteren met hoe mooi ze er uit zag. Hoe lieflijk.

R was er van tussen gemuisd, aan de aandacht ontsnapt.
Ze zag hem praten met een docente, en die leek hem best welgezind.
Hij deed zo zijn best.

Toen alle docenten een kaartje hadden, ging het verder naar de kantine, en dat was hele andere koek.
Hier zouden ze meer overredingskracht moeten gebruiken, meer verkopen dat de show de moeite waard was.

Silvia's vriendinnen zouden wel komen, maar R zou hier nog minder op zijn gemak zijn.
Ze glimlachte hem bemoedigend toe.

"Het komt goed." ze nam een diepe ademteug en haakte haar arm in die van R, als steun voor hen allebei.

"Lets go."

Ze stapten de drukte in , en er waren enkele mensen die lachtten.
"Niet op reageren." sprak ze R zacht toe."geef ze niet de aandacht die ze willen."