I don't wanna play this game.

Zo stond ik hier al zo'n 10 minuten op de deur te bonzen. Maar ze deed niet open.
Mam zat in de keuken. Ze had niets meer tegen me gezegd sinds Miranda me had gekust.
Kon ik er wat aan doen? Ze kuste me plots! Daar was ik dus niet op voorbereid!
Maar iedereen negeerde me plots!
Usher, die ik in de gangen van de studio was tegengekomen, had me gewoon straal genegeerd! Komaan! Ten eerste, hoe wist hij nu al dat Miranda me had gekust? En ten tweede, wat had hij daarmee te maken? Hij kende Chloë amper 2 dagen!
Ik schudde mijn hoofd en legde het tegen mijn kamerdeur. Chloë had zichzelf al 10 minuten in mijn kamer opgesloten en ik werd gewoon gek! Wat was ze daar in godsnaam aan het doen?
Straks was ze zelfmoord aan het plegen of zo!
Rustig, Justin, zei ik tegen mezelf. Zoiets zou Chloë nooit doen. Daar is ze véél te slim voor.
Ik hoopte het maar. Ik wilde bijna de deur gaan proberen in te trappen, toen die openging.
Chloë, met haar bagage bij, liep me gewoon straal voorbij en liep snel de trap af.
'Chloë!'riep ik. Ze antwoordde niet.
'Dag mevrouw Mallette!'riep Chloë, voor ze de deur achter zich toetrok.
'Dag Chloë!'riep mam terug.
Ik staarde haar met open mond aan.
Ze haalde haar schouders op. 'Waar wacht je op? Ga haar alsjeblieft terug halen!'snauwde ze. Ze was duidelijk boos op me.
Ik liep zo snel als ik kon Chloë achterna, maar het enige wat ik kon doen was haar met open mond nakijken, terwijl ze in de taxi klom, die met een vaart vertrok.
Wauw. Dit had ze wel goed geregeld. Maar meer tijd om hierover na te denken, kreeg ik van mezelf niet.
Zo snel als ik kon pakte ik mijn gsm uit mijn broekzak, belde het dichtstbijzijnde taxibedrijf en klom in de taxi, toen die er was.
Ik meldde de taxichauffeur dat ik naar het vliegveld moest, en hij vertrok.
Ik staarde de hele rit uit het raampje. Probeerde mijn gedachten te ordenen, probeerde te begrijpen wat er met Chloë was, hoewel dat niet moeilijk te raden was.
Ze had gezien op tv hoe Miranda me kuste. Dat was zeker. Ik had haar immers zelf gevraagd te kijken.
Maar ik had Miranda toch meteen weggeduwd?
Oké, niet metéén, want ik was zo verbaasd dat ze me ineens kuste! Maar 2 seconden erna toch wel?
Hadden ze dat niet uitgezonden op tv?
Ik wist dat de paparazzi sluw en emotieloos en zo was, maar zouden ze zoiets doen?
Ik schudde mijn hoofd. Dit kon toch niet waar zijn?
Dit deed echt pijn. Maar wat nog het meeste pijn deed, was dat ze me niet eens iets tegen haar liet zeggen!
Geloofde ze me maar zo weinig, dat ze niet eens wilde luisteren?
Dacht ze dat ik op Miranda was? Dat kreng?
Ze wist toch dat ik van haar hield? Dat ik van haar hoùd?
Was er zó weinig vertrouwen in onze relatie? Zuchtend schudde ik mijn hoofd.
Toen ik op de luchthaven aankwam, zag ik dat de vlucht naar Zaventem aan het inschepen was. Zo snel als ik kon zigzagde ik tussen de mensen, ernaartoe.