Hoofdstuk 50

William pov

Ik kon mijn ogen gewoon niet van haar afhouden. Zij. Zij met haar lange, blonde haar en staalblauwe ogen. Ze was opeens met haar vriendinnen aan het dansen maar zij viel me het hardste op. Ze had gewoon een rood topje en een skinny aan, maar ze.. trok me gewoon aan. Toen ze merkte dat ik keek, keek ze ook heel even en voelde ik me klein worden. Maar ik keek verder, het was gewoon sterker. En dan wendde ze haar hoofd rood af en glimlachte ik. Nog steeds keek ik dan maar en balde mijn handen tot vuisten, glimlachend. In mijn ooghoeken zag ik dan wel David, Nathan en Jake kijken, en wist ik dat ik stoer moest blijven maar. Kijken was toch niet zo erg? 'Will?' Jake volgde lacherig mijn blik en schaterde het dan uit.'Meen je dat nou?' 'Euh. We moeten plannen maken.' zei Nathan nors en keek koel naar de rest. 'Hoe gaan we anders aan geld geraken, zoals altijd.' En hij ging met zijn hand in zijn zak, waar zowieso zijn dreigwapen in zat. Maar ik reageerde niet. 'Will.' zei David stoer en rolde met zijn ogen. 'Laat me het niet wagen om William te zeggen.' zei Jake. 'WILL!' Nathan legde zijn arm op mijn schouder en schudde me door elkaar. Ik draaide me om. 'Dude! Wees eens rustig!' Nathan kreeg me uitdagend aan:'Wat heh?' 'Ik..' Jake kwam ertussen. 'Guys, rustig. Je kan tegen zoveel mensen ruzie maken.' 'Ja, dat hij maar oppast.'zei Nathan dreigend.' Of hij wordt het slachtoffer.' 'We gaan gewoon, we hebben geld nodig.' zei David medogeloos en liep door. Ik volgde maar na een laatste blik te hebben geworpen op het dansende meisje en iemand van ons duwde iemand op de grond. Ik was vol zenuwen, en toch .. Ik wist niet. Ik had het al veel gedaan, en eindelijk geld. Ik voelde me stoer.