4.1 the first big fat lie

Het was de hitte de me wakker maakte. Zonder mijn ogen te openen merkte ik dat ik in iemands armen lag. Opeens stonden we stil en hoorde ik dat er op een deur geklopt werd. “Jacob, wat doe jij hier? Wie is dat?” “Het is Mila. Het meisje van de FBI.” Langzaam werd ik op een tafel gelegt. “ Wat is er gebeurt?” “Ze struikelde over een tak.” De man lachte “ Ach ja de FBI is ook niet meer wat het geweest is.” Voordat ik mijn ogen open kon doen om te protesteren klonk er een andere stem. “Wat ziet ze er lief uit.” Een vrouwe hand streek even door mijn haar “Zo zacht en breekbaar.” “ Jacob help je me even? Je moet haar schouders vasthouden dan kan ik haar verdoven en de steentjes uit de wond halen.” De warme handen pakte mijn schouders beet en voordat ik wat kon zeggen was de naald in mijn been gegleden en zakte ik weer weg.
Vrolijke stemmen haalde me uit mijn verdoving. “ HE GATVER. Het ruikt naar hond.” “ Emmett doe niet zo grappig. Waarom zou het hier naar hond ruiken.” “Ik ruik het ook.” “ Ik zei het toch.” Drie paar voetstappen kwam de woonkamer binnen geklotst. “Carlisle waarom ruikt het hier naar hond.” “Ssst we hebben bezoek.” De vrouwenstem doorbrak het gekibbel. Ik hoorde hoe de voetstappen zich rond mijn tafel verzamelde. “Wat doet zij nou weer hier.” “Ze was in het bos over een tak gestruikeld. Jacob heeft haar hier naar toe gebracht.” De stem die ik nu herkende als Carlisle sprak rustig maar ik hoorde de onderliggende twijfel en ik was niet de enige. “En wat deed ze in het bos terwijl ze eigenlijk geschiedenis met mij en Edward hoorde te hebben?” De stem die op dit moment woest klonk was prachtig.
“Ze is me het bos in gevolgd.”
“Vrijwillig?”
“JA.”
“VAST.”
Hard gegrom kwam van beiden kanten.
“En nu is het genoeg jongens.”
Carlisle was tussen beiden gekomen.
“Jacob misschien is het beter als je gaat. Wij zorgen verder voor Mila.” Een klap van de deur maakte duidelijk dat Jacob het huis verlaten had maar ik merkte het amper. Wat had die Jacob bedoelt met ze is me gevolgt? Ik was die Jacob niet gevolgt. Ik volgde de wolf. Ik wist niet eens hoe die Jacob eruit zag. En iets zei me dat er iets heel erg vreemds aan de hand was.