?

'Je kunt het zien als waren, ja' grinnikte hij. Ik met mijn slome brein snapte natuurlijk weer niet wat hij bedoelde.
'Waren, als in niet meer?' maakte hij duidelijk. Ik keek hem dom aan. Ik snapte het nog steeds niet echt. Het was vast moeilijk uit te leggen. Na een tijdje nadenken snapte ik het eindelijk een beetje. Maar ik ging nu niet meer reageren... Dan kwam ik nog idioter over.
'Kom ik breng je gewoon naar huis je staat te bibberen van de kou en het is al donker' zei hij Jasper en hij trok me mee aan mijn arm. Ik trok mijn arm los en liep maar gewoon mee naast hem. Hij keek me verbaast aan.
'Dus...' begon ik. Hij keek me vragend aan.
'Wij waren vrienden?' Hij knikte.
'Ja, maar we hadden een kleine ruzie inmiddels'
'Zie dat klinkt mij toch wel logischer als dan dat wij vrienden waren' zei ik. Ik wist niet waarom, maar ik zag ons gewoon niet als vrienden gezellig rond lopen. Ik geloofde ook niks van het deel dat wij vrienden waren.
'Waarom hadden we eigenlijk ruzie?' vroeg ik. Ik trok even een moeilijk gezicht.
'Je had ruzie met mijn broer eigenlijk...' begon hij, 'er was een klein akkefietje en het pakte allemaal wat verkeerd uit' Ik keek hem vragend aan.
'Dat akkefietje moet je maar aan mijn broer vragen ik weet het precieze verhaal waarschijnlijk niet' zei hij.
'Ik kan leven met de niet precieze versie' probeerde ik. Ik vond het al irritant genoeg dat ik nu met meneer naamloos praatte laat staat dat ik naar zijn broer moest. Het voelde ongelofelijk dom om hem te moeten vragen waarom we ruzie hadden! Ik zat wat in gedachten verzonken toen ik meneer naamloos mijn naam hoorde roepen.
'Je loopt je huis voorbij' zei hij lachend. Verbaast keek ik om naar een best groot huis.
'Ik ga nu' zei hij, 'doei' Hij draaide zich om en liep weg.
'Doei' zei ik nog snel even. Hij keek niet om maar stak zijn hand nog even op. Waarom ging hij het bos nu weer in? Ik liep naar de deur en deed die open. Ik trok mijn jas en schoenen uit en liep naar de keuken. Daar zaten mijn beide ouders. Ze keken me streng aan.
'We zeiden voor het donker thuis!' zei mijn moeder streng.
'Sorry' zei ik, 'ik was een beetje verdwaald' zei ik terwijl ik achter mijn hoofd krabde.
'Verdwaald?' vroeg mijn vader, 'in Forks?' Ik haalde mijn schouders op.
'Mijn brein moet nog op gang komen' zei ik. Mijn ouders lachten.
'Nou vooruit, kom eten, we hebben spaghetti' zei mijn moeder.
'Hmmm' zei ik. We begonnen te eten.
'Hoe heb je eigenlijk de weg terug gevonden' vroeg mijn moeder onder het eten.
'Euhm...' ja ik wist zijn naam natuurlijk niet.
'Die jongen van het ziekenhuis was ook in het bos en...' Mijn moeder onderbrak me.
'Jasper, bedoel je?' vroeg ze.
'Ja!' riep ik, dat was zijn naam! Maar oké euhm... hoe zou ik dit verwoorden, 'Nou-ja kijk hij euhm... vond me zullen we maar zeggen, en hij bracht me thuis' Mijn moeder knikte.
'Aardig van hem' zei ze. Ik zei niks. Na een tijdje zat ik al aardig vol en mijn bord lag ook nog heel vol. Ik werd een beetje duizelig en begon te kokhalzen. Meteen vloog ik overeind. De stoel waar ik op zat viel om.
'Yasmine?!' zei mijn vader geschrokken. Ik rende naar we wc en alles kwam er weer uit. Na een tijdje haalde iemand mijn lange haar vast en wreef zachtjes over mijn rug. Toen alles eruit was gaf iemand mij een bekertje water aan. Ik dronk het op en stond moeizaam op.
'Ik ga denk op bed' zei ik.
'Lijkt me verstandig' zei mijn vader. Ik poetste mijn tanden en liep de trappen op. Ik de hoek van mijn kamer zag ik mijn tas liggen. Die zou ik ook maar inpakken. Ik keek op mijn rooster.

1: SC
2: SC
3a: Pauze
3b: FA
4: EN

Hmm... dat was niet zo erg... Engels was mijn lievelings vak en Frans was ik wel goed in. Alleen Science lag me niet altijd even goed. Ik stopte alles in mijn tas en zette hem op mijn bureaustoel. Ik keek even op naar de computer toen ik dacht dat ik was zag. Er hing een briefje op met een site. Ik was heel nieuwsgierig en zette de computer aan. Ik wachtte geduldig en toen hij klaar was startte ik het internet op. Ik typte de site in het balkje en er verscheen een zwart scherm met witte letters. Boven aan stond: Rooster wijzigingen. Oké, handig. Ik pakte mijn rooster. Klas: A3 stond erboven.
Ik scrolde over de pagina naar A3.

3b: FA word MU
4: EN word MU

Shit! Ik had juist zo'n zin in Engels. Niet dat ik slecht was in Muziek. Ik speelde zelf piano. En kon een beetje gitaar spelen. Ik haalde mijn Engels en Frans uit de tas en gooide er een leeg schrift, en een notenschrift in. Er stonden een paar stukken in die zelf had geschreven. Niets bijzonders. Ik gaapte en ging onder de dekens liggen. Even later was ik al in dromenland.

***

Midden in de nacht schrok ik op en keek verward om me heen. Ik zag allemaal flitsen. Ik knipte snel mijn nachtlampje aan. Niks. Ik keek opzij en zag dat er een paar boeken van mijn boekenplank waren gevallen. Ik dacht dat ik de klink van de balkon deur hoorde en keek meteen op zij. Niks. Ik stond op en keek door het raam. Weer zag ik wat flitsen. Ik werd gek. Of toch niet? Ik pakte mijn kleren van de grond en trok die aan. Ik pakte mijn hoodie uit de kast en liep stilletjes naar beneden. Ik pakte mijn sneakers en sloop naar buiten. Oké, waar zou ik heen gaan. Ik wist eigenlijk niet eens waarom ik dit deed. Waarschijnlijk gewoon uit nieuwsgierigheid. Ik nam diepe adem en liep het bos in.