The Perfect Match! (43)

Het hele verhaal
Tom: en hoe staat het ervoor? *komt achter Jaily staan*
Jaily: ik kan vanaf zaterdag, samen met Rachel, bij mn vader terecht
Tom: mooi zo
Jaily: we hebben het nu over vanochtend/vanmiddag
Tom: en wat zegt zij ervan?
Jaily: lees maar
Tom: *leest het gesprek* precies zoals ik ook al zei
Rachel: *typt naar Jaily* wat zegt Tom er eigenlijk over??
Jaily: alsof ze het aanvoelt dat we het hier over hebben *typt terug* hoe weet jij dat we het daar nu net over hebben?? Maar hij zegt precies hetzelfde. Maar ik moet maar weer eens gaan. Anders is het zo ongezellig voor Tom
Rachel: wacht!! Kan ik nog even met Tom praten??
Jaily: Tom? Rachel wilt met je praten. Kan dat?
Tom: wat wilt ze dan?
Jaily: met je praten. Weet ik veel, moet je haar vragen
Tom: okeey, goed dan
Jaily: *typt naar Rachel* hier komt hij. Doeii (L)
Rachel: dankje (L)
Jaily: je kan hoor, Tom
Tom: okeey *naar Rachel* heey
Rachel: hooii, dus jij hebt Jail verteld dat je dr leuk vind
Tom: heeft ze je dat verteld dan?
Rachel: nee, ben helderziend. Nou goed. Tuurlijk heeft ze me dat verteld. En Marya kwam er ook al mee op school.
Tom: Marya!! Ik had het kunnen weten. Tegen wie heeft ze het allemaal gezegd?
Rachel: ze nam mij apart en toen zei ze het pas. Dus alleen ik weet ervan. Wees maar niet bang.
Tom: maar dat was vast niet de reden dat je met me wou praten. Of wel?
Rachel: nee. Ik wou je zeggen dat je wel moet oppassen met wat je doet. Sinds ze met Rico heeft gehad is ze heel gevoelig. Je krijgt maar 1 kans van dr. En dan kan daarna wel zeggen hoeveel het je spijt en hoe veel je ook van dr houd. Ze geeft je echt geen 2e kans.
Tom: okeey, ik zal er rekening mee houden
Rachel: okeey. Nou dat was het wel
Tom: keeyy. Doeii dan.
Rachel: doeii
Tom: *zet de computer uit* en nu?
Jaily: weet niet. Hoelaat is het?
Tom: 5 uur. Nog een uur minimaal tot we gaan eten.
Jaily: een uur lang vervelen
Tom: inderdaad
Jaily: denk je dat we het halen naar het park?
Tom: ik denk van wel. Zo ver is het niet
Jaily: ga je mee naar het park? Of blijf je thuis? Ik ga wel lopen
Tom: ik ga mee. Anders moet ik Marya gaan vervelen en daar heb ik geen zin in.
Jaily: kom, dan gaan we
Tom: pap?! Jaily en ik gaan weg!
Peter: okeey. Kwart over 6 eten.
Tom: is goed 8trekt de deur achter zich dicht*
Jaily: wat is de kortste weg?
Tom: dwars door het centrum, denk ik. Anders moet je helemaal omlopen.
Jaily: dan gaan we dwars door het centrum *pakt Tom’s hand en trekt hem mee*
Tom: hé, niet zo snel. We hebben geen haast hoor
Jaily: ik wel *komen aan in het park en laat Tom’ hand los* de plek waar het gebeurde *loopt naar het drijfzand*
Tom: wat heeft hij je eigenlijk geflikt? Als ik vragen mag *komt achter haar staan en slaat zn armen om haar heen*
Jaily: *maakt zich los uit Tom’ omhelzing en gaat in het gras zitten* een paar maanden geleden heb ik 2 weken met hem gehad. Achteraf waren dat de ergste 2 weken van mn leven *gaat op haar rug liggen* Hij vond dat ik hem te weinig aandacht gaf. Daarom ging hij naar Esther, Rosa of Mariët. Toen ik daar boos om werd, begon hij me te slaan. Elke keer als ik iets zei wat hem niet zinde, sloeg hij me. Op een gegeven moment zat ik onder de blauwe plekken. Mn moeder zag het wel, maar er niets over. Vroeg ook niet hoe het was gebeurt. Ze leek het niet erg te vinden dat haar dochter in elkaar werd geslagen. Rachel vond dat het teveel uit de handen liep en ik moest het van haar uitmaken. Zelf had ik er ook al over nagedacht. Op school kwam ik jou steeds vaker tegen begon me op te vallen. En ik begon je leuk te vinden. Hoe je deed was heel anders dan hoe Rico deed. Ik zag aan jou dat je nooit zo zou doen, zoals hij deed. Sinds dat ik het had uitgemaakt, achtervolgde hij me overal. Als ik naar hetr centrum was met Rachel of wie dan ook, was hij ook in het centrum. Was ik in het park, was hij er ook. Er is zelfs een tijd geweest dat hij me opwachtte met zn auto
Tom: een rode mitsubitsi
Jaily: ja, een rode, Eclipse volgens mij, knalrood was hij. Hij dwong me dan mee te rijden. Maar kreeg dat nooit voor elkaar omdat Rachel er altijd bij kwam. We kregen altijd zoveel ruzie met hem , dat hij vanzelf weg ging. Nou dan weet je dat ook weer