The Perfect Match! (47)

Ik ben ook schuldig
Peter: precies op tijd. We gaan net eten
Tom: mooi zo. Want ik heb reuzenhonger
Marya: ik niet wou je zeggen
Tom: nee, hoe moet ik dat nou weten
Marya: interesse zou toepasselijk zijn
Tom: alsof jij altijd interesse toont. Wie is hier nou altijd weg
Marya: jij
Tom: jij meer hoor
Jaily: doen jullie dat nou altijd. Zo zeuren over onbelangrijke dingen
Marya: hij begon
Tom: nee, jij begon
Peter: nou is het wel weer genoeg. We gaan eten
Jaily: lekker *gaat aan tafel zitten*
Peter: ik wist niet wat voor pizza je wou. Dus ik heb maar gewoon de margarita genomen. Die lust iedereen wel. Anders neem je maar wat van je de andere pizza’s
Jaily: okeey, margarita is goed hoor.
Marya: wilt er iemand wat drinken?
Jaily: water alsjeblieft
Marya: okeey, en jij Tom?
Tom: cola
Marya: woef!
Tom: sorry hoor!
Peter: en nou is het genoeg. Kappen nu! Allebij!
Marya: jaja, wat wil jij drinken, pap?
Peter: doe ook maar cola
Marya: okeey, Jaily? Kan jij even helpen?
Jaily: ja *staat op en loopt samen met Marya naar de keuken*
Marya: *zacht* heb je nu wat met Tom?
Jaily: *zacht* kunnen we daar het straks even samen over hebben. Ik wil je nog wat vragen.
Marya: *zacht* is ook goed. Maar ik wil het wel weten
Jaily: *zacht* zometeen, alleen ik heb niet zoveel tijd. Ik moet ook nog naar het ziekenhuis
Marya: *zacht* voor… hoe heet hij nou ook al weer. Ohja, Genaro, toch?
Jaily: *zacht* ja *vult haar glas met kraanwater*
Marya: *schenkt de cola in de glazen* jij drinkt ook altijd maar water. Drink je ook nog wel eens wat anders?
Jaily: tuurlijk. Ik drink ook wel cola en ijsthee. Maar vooral water. Maar ik ben het onderhand wel gewend dat ik dat alleen maar van mn krijg. Er is nooit wat in huis. Mn moeder drinkt altijd vanalles. Vooral wijn. Ze is heel vaak dronken. In de kelder staat al dat drinken, maar ze draagt de sleutel van het slot altijd bij zich. Dus Rachel en ik kunnen nooit iets te drinken pakken. Alleen water uit de kraan.
Marya: okeey. Wat gaat er in jouw moeders hoofd om? Volgens mij heeft ze hulp nodig. Hoeveel wijn drinkt ze per dag?
Jaily: volgens mij iets van 1 fles per dag. Als het niet meer is. Nee… wacht, het is 2 en een halve fles per dag. Ja dat was het
Marya: dat is niet normaal hoor. Ze heeft echt hulp nodig
Jaily: maar hoe wil je dat voor elkaar krijgen. Rachel en ik hebben het al zo vaak geprobeert. Mn oma kwam er altijd weer tussen en dat we niet zo brutaal moesten zijn. Dat we onze moeder moesten laten gaan.
Marya: oftewel. Je oma is net zoals je moeder
Jaily: ja. Ze is het altijd eens met mn moeder.
Tom: WAAR BLIJFT DAT DRINKEN!!! IK HEB DORST!!
Jaily: rustig joh *loopt terug naar de eettafel*
Marya: we kwamen er heus wel aan, hoor
Jaily: hier is je drinken, zeur *zet het glas voor Tom neer*
Tom: dankje
Marya: wisselen van stuk, Jaily?
Jaily: is goed *wisselen van stuk pizza*
Peter: en wat gaan jullie vanavond doen?
Marya: ik niks. Voor de tv hangen, denk ik. Of computeren. Weet niet
Peter: de computer kan je vergeten. Je hebt net al 3 uur gezeten. En jullie, Tom en Jaily?
Jaily: ik moet straks naar het ziekenhuis. Een vriend van me ligt daarzo. Hij heeft vandaag de uitslag van het onderzoek gekregen. Hij gaat ons dat straks vertellen. Als iedereen bij elkaar is.
Tom: en ik breng haar daar heen
Jaily: ik kan daar ook alleen heen, hoor. Ik heb ook nog een fiets hè
Tom: dat weet ik, maar ik wil je brengen.
Jaily: wat jij wilt. Maar dan moet je wel weer op me wachten en ik weet niet hoelang het gaat duren. Dus ik kan beter zelf gaan
Tom: is ook goed. Dat is wel handiger
Marya: Tom wordt verstandig *klapt in dr handen*
Tom: ik doe anders wel Vwo en jij Havo, dus wie is hier nou dommer
Peter: en jou hou je op, Tom!
Tom: zij begon. En nu krijg ik weer de schuld. Het is hier altijd zo. Waarom ik altijd. Als zij ook schuldig is. Ik ben jou zo zat nu, hè. En ik dacht nog wel om vanavond thuis te blijven. Maar dat kan je nu vergeten. Jaily, ik ga gewoon met je mee. Al moet ik de hele avond wachten. Maakt me niks uit. Zolang ik hier maar niet hoef te zijn *loopt boos naar boven*
Marya: hij heeft wel gelijk, pap. Ik ben ook schuldig
Peter: maar hij gaat er elke keer op in. Hij weet toch dat hij dat nou net niet moet doen