My soul is lost in Darkness

wel zeggen wat je ervan vind!

owkeej!
miss

Part 1
Ik kijk neer op een klein dorpje in the middle of nowhere. Het is donker, iets na middernacht. Alles is zwart, de maan is verstopt achter de wolken. Een aantal lichten in het dorp zijn nog aan, voor de rest is het pikdonker. Een mens zou niet veel tot niets zien, maar mijn bovennatuurlijke zintuigen helpen me de nacht door. Mijn lange zwarte haar waait voor mijn ogen langs en met mijn lange bleke vingers strijk ik een pluk uit mijn oog. Vanaf mijn heuvel loop ik langzaam naar beneden richting het dorp.

Ik laat nauwlijks een spoor achter in het gras achter me. Ik beweeg langzaam om geen geluid te maken. Ik ben aan de rand van het dorp aangekomen en ruik de lucht. Niets. Ik loop verder langzaam, geduldig. Mijn haar wappert langzaam achter me aan net als de randen van mijn versleten jurk. Ik dring dieper door in het dorp. De huizen waar ik langsloop zijn oud en van hout. ZE zijn haast niet te onderscheiden van de zwarte nacht. Op een plein sta ik stil. Mijn ogen gesloten, mijn lichaam gespannen, ruik ik de lucht weer. Een vage mensenlucht dringt door tot diep[ in mijn neusgaten. Als ik mijn ogen open doe zijn ze bloeddoorlopen met kleine zwarte pupillen. Mijn hoektanden groeien en worden scherper. Ik zet me af en ren richting mijn prooi.

Geluidloos maar snel jaag ik op mijn prooi. Het is een jongen, jong, heel jong. Ik vraag me niet af wat een klein kind zo laat nog op straat moet. Tijdens het jagen denk ik niet na. Als een beest jaag ik op mijn prooi. Het jongetje voelt mijn aanwezigheid maar ziet niets in het donker. Ik ruik zijn angst en lach hardop. Maak expres geluid zodat hij bang word. Het werkt. Het jongetje schrikt, kijkt om en rent van me af. Dit is het leuke gedeelte, je prooi angst aanjagen en opjagen. Het heeft toch geen kans op ontsnappen. Het jongetje rent en rent maar vergeet de weg in zijn angst. Hij rent het dorp uit, hijgend. Komt terecht in het grote donkere bos en struikelt over een tak. ANgstig kijkt hij om zich heen, maar ziet niets. Ik benader mijn prooi zachtjes van achteren, hij heeft niets door, ik steek mijn arm uit en mijn lange bleke vingers sluiten zich om zijn magere nek. De jongen gilt. Nog gillend zet ik mijn tanden in zijn nek en drink zijn bloed. Kinderbloed geeft me energie, een welkome traktatie na 3 dagen nix anders gehad te hebben als dierenbloed....




Een jonge moeder loopt huilend en schreeuwend over straat. 'Thomas!, Thomas waar ben je?!' Er verschijnen meer mensen op straat. Een oude vrouw loopt naar de moeder en slaat een arm om haar heen.
Er is een zoektocht gestart in het bos. De vrouw staat aan de rand te wachten tot haar man terugkeert. Tussen de bomen door komt een man met betraand gezicht. Hij heeft een klein jongetje in zijn armen, bleek, starend naar de hemel...

Aan de rand van het bos een aantal meter verderop staat een meisje, rond de 20 jaar. Een bloedrode jurk tot aan haar enkels, blote voeten en pikzwart haar tot haar middel. Haar gezicht is lijkbleek en om haar rode lippen speelt een glimlach....