17. Het plan

Tijdsprong

Ik heb net mijn eten op en storm naar boven. Mijn ouders kijken mijn lachend na. Gisteren is mijn gips eraf gegaan en het lopen gaat al veel beter. Toen ik hoorde dat het eraf mocht was ik zo blij! Precies optijd voor het gala!
Helemaal opgedoft wacht ik tot Frank mij ophaalt.
*he he you you* mijn telefoon gaat. Ik kijk op het scherm: Justin. Waarvoor zal hij bellen?
vlug neem ik op. 'Heey Justin!' 'heey Leen' Hij klinkt een beetje onzeker. Wat zal er zijn? 'Wat is er Just?' 'nou, uhmm..' begint hij voorzichtig. 'Je bent een van m'n beste vriendinnen. En ik wil je wat vragen. Kan ik even langskomen?' 'Maar Frank komt me zo ophalen voor het gala, kan het ook morgen?' 'Nou, eigenlijk.. Ik vroeg me af offe..' na een tijdje stilte ontploft de bom bij Justin 'Ik vind Marlies superleuk, en ik vertel het jou, omdat ik je vertrouw en hoop dat je me niet uitlachd en als ze me ook leuk vind wil je het me dan nu alsjeblieft zeggen? Ik kan er niet meer tegen!' Ik schrok er even van, zo ken ik Justin helemaal niet. Hij klinkt echt wanhopig. Snel antwoord ik 'Ik ben superblij dat je me vertrouwd en ik zal je nooit uitlachen. En ik zal je eens vertellen lieve Justin.' Ik neem een hap adem en zeg 'Marlies is ook knetter op jouw.' Ik hoor Justin zuchten van opluchting, maar dan slaat de paniek weer toe. 'Maar.. nu dan? Ik kan toch niet zomaar naar haar toe gaan, ik hoorde van Lena dat je mij leuk vind wil je ver...' Ik onderbrak hem lachend 'Rustig nou Just! Ik heb wel een ideetje..'
Ik legde hem mijn plan uit en wachtte tot hij hier naartoe kwam.