Life of THÉ Weirdo’s and There Guests. 22

#Jenny

‘Zeg, Nick, mag ik je wat vragen?’ vraag ik onschuldig. ‘doe je al’ zegt hij droog en ik kijk hem verbaast aan. ‘jah’ zeg ik droog ‘maar de echte vraag:…’ ‘jah?’ ‘…ben jij verliefd?’. Ik kijk hem onschuldig aan hij trekt zijn wenkbrauwen. ‘hoe kan het dat je dat ineens vraagt?’ vraagt hij verbaast. ‘omdat je zo met je gedachten ergens anders bent’ grijns ik. ‘hoe kom je erbij’ mompelt hij en ik glimlach. ‘luister eens Nick, ik ben dan wel gek, maar ik ben niet dom. Ik heb heus wel door dat je verliefd bent. Ik kan ook wel eens normaal doen en ben goed in geheimen bewaren dus als je eens fatsoenlijk met me wilt praten kan dat’ zeg ik en hij kijkt me aan. Hij glimlacht. ‘ik weet het’ zegt hij en ik geef hem een klopje op zijn schouder. ‘LIEVERD?!’ hoor ik de stem van Joe roepen. ‘jah?!’ roep ik terug. ‘kom je?!’ ‘wat doen?!’ ‘zie je zo wel!’ ‘ik kom al!!’. Ik kijk nog eens naar Nick en hij glimlacht. ‘ga maar’ zegt hij. ‘maar vanavond praten we’ zeg ik en hij knikt. ‘beloofd’ zegt hij en ik knik. ‘deal’ zeg ik en ik sta op. Ik loop zijn slaapkamer uit en loop de trap af naar beneden waar Joe al staat te wachten. ‘wat gaan we doen?’ vraag ik verbaast. ‘zie je zo wel’ glimlacht hij en hij neemt mijn hand. Hij loopt naar buiten en sluit de deur achter zich als ik naast hem sta. Hand in hand beginnen we te lopen en ik heb echt geen flauw idee waar we naartoe gaan. ‘zeg nou waar we heen gaan’ zeg ik lachend. ‘nee, dat is een verrassing’ lacht hij. ‘je weet toch dat ik niet van verrassingen houd hé’ zeg ik met mijn linkerwenkbrauw opgetrokken. ‘ja’ grijnst hij en ik lach. Even later komen we aan bij een meer, waar helemaal NIEMAND is. Het lijkt een beetje op het meer waar Joe en ik onze eerste date hadden en ik glimlach wanneer ik weer terugdenk aan de rolschaatsbaan toen we in het midden op de grond lagen te zoenen. Toch origineel. ‘waar denk je aan?’ vraagt Joe nadat we een tijdje over het meer hebben gestaard. ‘onze eerste zoen’ glimlach ik en ik kijk hem aan. Hij glimlacht. ‘op de rolschaatsbaan’ grijnst hij ‘op de grond’. Ik lach en knik. ‘ik vond het wel cool, afgezien van die chagrijnige mensjes dan’ lach ik en hij knikt. Ik draai me nu helemaal naar hem toe en hij doet hetzelfde. ‘waarom zijn we hier eigenlijk?’ vraag ik en hij glimlacht. ‘omdat ik even alleen met je wilde zijn. Altijd zijn de anderen erbij en kan ik niet fatsoenlijk wat moet je bespreken of ze tetteren er alweer tussendoor. Ik wilde gewoon even van het feit genieten dat je MIJN vriendin bent’ zegt hij en een warm gevoel kruipt door mijn lichaam. Ik glimlach vertedert en druk zacht mijn lippen op de zijn. Ik ga dichter tegen hem aanstaan en sla mijn armen om zijn nek. Hij drukt me aan mijn middel dichter tegen hem aan en zoent me hartstochtelijk terug. Het gevoel dat ik zweef blijft nog hangen wanneer we elkaars lippen weer laten gaan en ik leg mijn voorhoofd tegen de zijn terwijl ik hem in zijn diepbruine ogen kijk. ‘ik hou van je’ fluistert Joe en ik glimlach. ‘ik meer van jou’ fluister ik terug. ‘onmogelijk’ zegt hij en voordat ik nog wat kan zeggen drukt hij zijn lippen weer op de mijne. Oooh, dit kan toch nooit goed zijn. Ik voel me zo licht als een veertje elke keer als Joe me zoent, aanraakt, of tegen me praat. Ik loop op wolken<3