Hoofdstuk 20

Nog altijd mank loop ik samen met Kim terug. Ik steun een beetje op haar zodat ik niet om val. Net wanneer we bijna bij het hotel zijn herinner ik me iets. 'Oh kut, ik ben mijn tasje vergeten!' Kim lacht even en we draaien ons om, om terug te lopen. Tegen de tijd dat we eindelijk weer bij het veld zijn zie ik dat een aantal van de spelers iets in hun hand hebben. Dan zie ik een van de jongens met lippenstift in zijn hand. Die lijkt verdacht veel op de mijne. We lopen naar de tribune en dan zie ik dat mijn tasje daar niet ligt. 'Hé Avery' roept een mannenstem. Ik draai me om en zie de waarschijnlijke doelman met mijn tasje in zijn hand. Hij houdt mijn tasje omhoog en grinnikt. Alle andere jongens houden mijn spullen beet. Mijn mond valt open van verbazing. Vooral wanneer een van de jongens op het punt staat mijn lippenstift op te doen. 'NEE!'gil ik zo hard mogelijk. Ik laat Kim los en zet mijn been hard op de grond. Het kan me niet schelen hoeveel pijn het doet. Ik loop boos naar de jongens toe en begin ze in het Nederlands uit te schelden. Hoe durven ze. Ik ga voor iedere speler staan en vraag mijn spullen terug. 'What is your name?' vraag ik aan de speler die mijn lippenstift op heeft. 'David Silva' Ik rol met mijn ogen. 'That lipstick is not your color. But you can keep it. In case you want to go on a date with Torres' Ik werp een kwade blik naar Torres en loop dan door. Nadat ik van alle spelers mijn spullen heb, loop ik naar Torres. Hij houdt mijn mobieltje hoog boven mij en lacht me uit. 'I swear you will never be able to get children if you don't give that back to me now.' Hij laat zijn arm zakken en geeft me mijn mobieltje. Klootzakken zijn het, echt misvormde klootzakken.

Nog suggesties voor voetballers waarvan ik -Rose- grappige plaatjes moet maken?
En nu moeten jullie Samira maar dwingen om verder te gaan want ik ga in staking en ga niet verder schrijven voordat zij minstens twee delen heeft geschreven.

Reageer (32)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen