~ 11

Ik loop hand in hand met Cristiano naar binnen. Ik kijk verbaasd om me heen. Ik kan niet geloven dat ik dit geweldig vond, de drukte, de mensen. ‘Waarom ben je nooit meer uitgegaan?’ fluistert Cristiano in mijn oor. Ik krijg kippenvel door zijn adem die mijn huid streelt. ‘Omdat ik wist dat er dan iemand thuis was die mij nodig had.’ Hij kijkt mij begrijpend aan. ‘Misschien snap ik dat binnenkort.’ Hij kijkt mij quasi boos aan, ik steek mijn tong uit en hij schiet in de lach. Hij trekt mij aan mijn hand mee om te gaan dansen.

Na een tijdje dansen gingen we maar wat drinken. Ik was best ongerust over Seth. We gaan nog een tijdje uit en besluiten daarna om maar naar huis te gaan. Toen we thuis kwamen lag iedereen al op bed. Ik loop naar Seth’s kamer en geef hem een kusje. Cristiano doet hetzelfde en loop dan richting de logeerkamer. ‘Ik denk dat die bezet is.’ Lach ik. Hij kijkt mij raar aan en loopt dan richting mijn kamer. Ik kleed me om en stap snel in bed.

Ik ben aan het dansen, opeens gaat mijn mobiel. Ik loop naar buiten en neem op. De persoon aan de andere kant van de lijn is helemaal overstuur. ‘Wat is er? Wat is er? Zeg het me!’ De persoon antwoord niet. ‘Is er iets met Seth?’ Ik raak in paniek. Ik begin te rennen en te rennen maar ik verdwaal. Als ik dan toch het huis vind, zie ik iets verschrikkelijks. Het is afgezet met linten en er lopen wel 20 agenten. Wat is er toch? Ik probeer naar binnen te lopen maar ze houden mij tegen. Ik zak op mijn knieën en begin te huilen.

Badend in het zweet word ik wakker. Cristiano is ook wakker geworden door mij. ‘Sorry.’ Zeg ik. ‘Wat was er?’ vraagt hij lief. ‘Een nachtmerrie.’ Hij kijkt mij aan en begrijpt dat ik er nu niet over wil praten. Ik sta op en stap onder de douche ookal is het nog maar half zeven. Na dat ik gedoucht ben, loop ik naar beneden. Daar zit ik een tijdje alleen omdat Cristiano weer in slaap gevallen is.