~28

Yu gaat naast me op de fontijnrand zitten en leunt op zijn handen. Zijn ogen glijden over mijn gezicht. Ik word er nerveus van. ‘Wat is er Kira?’Fluistert Yu kalm en hij strijkt langs mijn wang. Ik schrik en hoor Yu zacht grinniken. ‘I-ik.’Ik zucht. Ik kan dit niet. Ik kan niet in zijn gezicht zeggen, dat hij een zoon heeft. ‘Is Dia erachter gekomen?’Fluister ik maar, als uitweg. Yu, die weer naar zijn knieen was gaan kijken kijkt weer op en pakt mijn hoofd vast. ‘Die heeft niks gemerkt. Ze was alleen nijdig dat ik tijdens onze nacht mijn mobiel uit had staan.’ Ik kan niet anders dan opgelucht zuchten. Dus daarom keek ze zo nijdig. ‘Heb je nog spijt gekregen?’Ik kijk op. Yu’s prachtige grijs-blauwe ogen staan onzeker. Ik begin te glimlachen en sta op. Rustig ga ik voor hem staan en klim ik op zijn schoot mijn benen aan de buitenkant van de zijne, zodat ik hem aan kan kijken.’Heb jij er spijt van gekregen?’Fluister ik. Yu schudt zijn hoofd en ik leg mijn handen in zijn nek. Yu’s handen glijden om mijn heupen. ‘Ik ook niet.’Fluister ik zacht. Yu knikt en een van zijn handen glijdt mijn haar in. Zachtjes duwt hij mijn hoofd naar voren en kust me. Ik doe met hem mee en al snel zijn we verwikkeld in een hevig tongenspel. Ik voel dat de rest nadert, dus ik breek de zoen en ga naast hem zitten. ‘Dus… Wie is dat kleine jongentje?’ Ik schrik. Bedenk iets! ‘Ow, dat is mijn adoptie zoontje. Het is nogal een zielig verhaal, maar daar heb ik het liever niet over, als hij er bij is. Yu knikt begrijpend en drukt een kus op mijn wang. ‘Later dan?’Ik knik. ‘Houd ik je aan.’ Ondanks de hitte staat het kippevel me op mijn armen. Jamie komt op me af en klimt op mijn schoot. Hij likt tevreden aan zijn ijsje. Ik kijk op en ontmoet Shin zijn ogen. Hij kijkt vragend. Ik schud mijn hoofd. Ik kon het niet. Shin knikt begrijpend, maar hij kijkt teleurgeteld. ‘Dus wat gaan we doen?’Zucht Romeo. ‘Weet ik het. Het is zo warm!’Zucht Yu en hij rolt met zijn ogen. ‘Nou opgelost, we gaan zwemmen.’ Iedereen kijkt op en ziet Ilias staan. ‘Waar? Het strand is te druk.’ Mompel ik. Ilias tikt me tegen mijn voorhoofd. ‘Jij bent wel heel erg sloom vandaag. Aurora is weg, dus we kunnen naar mijn oude huis.’ Jamie begint te grijnzen. Hij heeft zijn ijsje op en klapt nu blij in zijn handen. Ilias lacht erom. ‘Kom op jullie! Ga je spullen halen dan kunnen we gaan.’Mompelt de blondine en hij geeft mij een tas met mijn en Jamie’s spullen. ‘Mijn onderbroek droogt wel.’Grijnst Yu en hij staat op. Romeo en Shin knikken en staan ook op. Langzaam strompelen we weg. En al snel staan we bij het zwembad. Ik duik gelijk met kleding en al het water in. Yu lacht erom en trekt zijn kleding uit. In zijn boxer springt hij ook het water in. Ondertussen heb ik mijn jurk uitgetrokken en op de kant gegooid. Rustig en ontspannen, dobber ik wat rond. ‘Heerlijk dit!’Roep ik uit. Yu kreunt instemmend en duikt onder water. Ik haal mijn wenkbrauwen op. Ineens snap ik wat hij gaat doen, want ik word naar beneden getrokken. Snel drukt Yu een kus op mijn lippen en dan kom ik hoestend boven. Yu kijkt me grijnzend aan en het liefst zou ik hem nu terug pakken, maar Jamie is in het water geklommen en zwemt op me af. Rustig begin ik met hem te spelen. Af en toe schieten mijn ogen naar Yu, maar voor de rest ontspan ik me. Heerlijk.

Na een hele dag zwemmen, klimmen we uit het bad. ‘Dat was heerlijk!’Mompelt Yu. Ik knik en kijk hem aan. ‘Inderdaad, maar ik moet nu echt naar huis.’ Yu knikt. Ik gooi hem een handdoek toe. Iedereen is al weg. Alleen Yu en ik zijn gebleven. En zodra iedereen weg was, konden we niet van elkaar afblijven. Yu gedroeg zich alleen anders. Hij was voorzichtiger, liever. En hij zoende met meer passie dan ooit tevoren. Seks hebben we niet gehad. Ik wilde wel en hij wilde wel, maar ik voelde me iets te zwak. En Yu begreep het. Yu droogt zich af en gaat op de tuinstoel liggen. ‘Even mijn broek op laten drogen, hoor.’Ik knik en ga naast hem liggen. Als we allebei droog zijn staan we op en kleden ons aan. Daarna lopen we naar de straat. Ik druk een kus op zijn lippen en begin dan te lopen. Voetstappen verraden dat Yu achter me aan is gekomen. Zijn vingers vinden een weg tussen de mijne. Ik kijk om. ‘Ik wil wel eens weten waar je woont.’Mompelt hij. Ik schud mijn hoofd. ‘Dat is geen goed idee…’ Ik wil er niet eens aan denken. Er kan zoveel vreselijks gebeuren. ‘Tot de deur?’Ik kijk hem aan. Zijn ogen staan smekend en ik kan hem gewoon niet meer weigeren. ‘Goed dan, maar dan heb ik iets van je nodig. Hoe vreselijk en goor ik het ook vind.’ Yu knikt en samen beginnen we te lopen. Een paar huizen voor de mijne blijf ik staan. ‘Voor je gaat. Mag ik alsjeblieft je telefoonnummer?’ Ik knik en neem zijn telefoon aan. Snel zet ik het nummer erin. Dan begin ik te trillen en te beven. Waarom moet ik dit doen?