♫You superstar!! ♥ [ ft. JB] 16*

don't blame me if it sucks!!

-9 jaar later-

Ik kijk nog eens rond of alles in mijn koffer zit en klik hem dan handig toe. Zodra Nick ziet dat ik hem wil optillen loopt hij naar me toe en houdt me tegen. ’Laat mij dat maar doen’ zegt hij.
’Nick ik ben zwanger niet gehandicapt’ zeg ik geïrriteerd. Hij is zo bezorgd sinds ik zwanger ben. Hij verwend met voortdurend en ik vind het heerlijk, ik kan niet wachten tot de baby geboren is en we samen een gezinnetje vormen.
’Ik hou ook van jou’ zegt hij lachend. Hij legt zijn handen op mijn buik en geeft me een zacht kusje op mijn kruin. Dan tilt hij de koffer op en sleept hem met nog een andere de trap af. Ik neem nog wat losse spulletjes en prop ze in mijn grootste handtas, ik loop naar de deur. Voor ik het licht uit doe kijk ik nog eens de kamer rond, als ik zeker ben dat ik alles heb loop ik naar beneden. Daar kijk ik nog eens of alle ramen dicht zijn, alle lichten uit zijn en al die andere dingen. ’Elvis!’ roep ik. Meteen komt hij kwispelend aangelopen, ik neem hem mee naar buiten en zet hem al in de auto. ’Ooh ik moet nog even naar de wc’ zeg ik tegen Nick die al achter het stuur zit. Hij zucht diep en ik geef hem een duw. ’Ik ben zwanger, ik kan er niets aan doen’
’Ok, maar haast je anders komen we nog te laat’ Ik sprint –zover dat gaat met mijn zwanger buik- naar binnen. Zo’n 10 minuten later rijden we op de autosnelweg op weg naar de luchthaven.

-Aan de luchthaven-

’Ik ga wel een karretje halen’ zeg ik. Ik probeer uit te stappen, maar de auto is nogal laag en mijn zwangere buik zit behoorlijk in de weg. Nick is ondertussen al naar me toegekomen en hijst me meteen omhoog. ’Ik zal blij zijn als hij of zij eindelijk geboren is’ zeg ik. Hij lacht lief naar me en wrijft even over mijn dikke buik.
’Tante Hailey!!’ Ik voel iets aan mijn benen hangen en kijk naar beneden.
’Hi Emma’ zeg ik lachend.
’Emma laat je tante eens los’ hoor ik haar papa roepen.
’Het is ok Joe’ zeg ik lachend. ’Ze wilt gewoon haar lievelingstante begroeten’ zeg ik dan.
’Raar ik dacht dat ik dat was’ zegt Sky die ineens naast me staat. Kevin heeft zijn arm rond haar heengeslagen, ze zien er nog altijd zo verliefd uit als toen ze trouwden. Kleine Matthew en Lea staan verlegen naast hen. Ik zie Lea nog altijd hand in hand met Emma voor me naar het altaar lopen. Opeens voel ik een arm om men middel en Nick kijkt me vragend aan. ’Wat?’ vraag ik verward.
’Of we naar binnen gaan, seffes bevriezen we hier nog’ zegt hij. Ik knik en pak mijn tas op die ondertussen loodzwaar weegt, ik kijk naar beneden en zie dat Lea en Emma hem grijnzend vasthouden. ’Demi, Skye een beetje hulp graag’ Demi bukt zich moeilijk om Emma’s handje vast te nemen, voor haar kan het ook elk moment gebeuren. Ik zie ons al samen naar het ziekenhuis gaan om te bevallen. ’Neem jij Lea?’ vraagt Skye. ’Ik heb mijn handen vol aan Matthew’ Ik knik en neem Lea bij de hand.
Binnen treffen we de mannen [ja jongens zijn het niet meer he] aan en bij hun staat Selena met haar man en hun kleine dochtertje. Natuurlijk lopen Demi, Skye en ik er meteen naar toe om haar kleine handjes, oortjes en neusje te bewonderen. ’Niet te geloven dat je vorige maand nog met zo’n dikke buik rondliep’ zeg ik.
’En dat we met ons drieën om de 3 minuten naar de wc gingen’ vult Demi me aan. We kijken naar elkaar en ik voel hoe mijn blaas weer wordt samengedrukt. ’Zoals nu?’ vraagt Skye lachend. Als we weglopen hoor ik Joe en Nick nog ‘bij jou ook altijd?’ tegen elkaar zeggen. ’Daar kunnen wij niets aan doen!’ roepen ik en Demi en we haasten ons naar het toilet.
Een kwartier later zitten we in het vliegtuig, ik lig heerlijk in de zachte zetels met Nick naast me. Zijn hand ligt op mijn buik en hij streelt zachtjes met zijn vingertoppen mijn haren. Ik kan zo elk moment in slaap vallen.

-the end-