25. Jess, the protector

'En hoe was het gisteren?' vroeg ik wanneer ik naast Natasha en Alex ging zitten en het pak cornfakes pakte. 'Ging wel.' zei Alex met een scheve grijns. 'Wat drukjes.' 'Geweldig!' zei Natasha enthousiast met glinsterende ogen. Alex zuchtte, en Natasha gaf hem een duw. Die blik.. ik voelde dat ze verliefd was. 'nou, jou halfbroertje Eros heeft met zijn pijlen wel werk geleverd.' zei Alex tegen me en Natasha rolde haar ogen maar wendde haar blik dan op mij: 'Ken je de tweeling van Hermes? Travis en Connor Stall?' Ik schudde mijn hoofd en ze wees twee blonde jongens aan, aan de tafel van Hermes. 'Ja, en?' ik keek haar nieuwsgierig aan. 'Connor wilde met me dansen!' Ze had een stralende glimlach en haar ogen twinkelden, zéker verliefd. 'Geweldig!' kirde ik en gaf haar een high five. En dan stond Dionysus weer op, zo te zien met een ochtendhumeur dat hij volgens Alex altijd had als hij voor elven uit zijn bed moest. 'Zo. Een nieuwe dag voor kamp halfbloed en een dag minder voor mijn wijnverbod.' Het was terug stil. 'Ik verwacht van jullie dat jullie oefenen. En daarmee bedoel ik vechten, boogschieten, de vulkaanklimmuur beklimmen en ijzer smeden. Niet luilekker wezen bij het meer zoals sommigen onder ons. Ik noem geen namen, Rose.' Hij keek haar aan en ze werd knalrood. 'Oh ja. Goedemorgend, zeker?' Plots werd er op mijn schouder getikt. 'Jessica!' riep ik blij toen ik haar gezicht zag. 'Hoi Roseline.' en dan wendde ze zich tot Alex en Natasha. 'Vinden jullie het erg als ik haar even leen? Ik moet haar wat uitleggen.' ze schudden alletwee hun hoofd en ik ging mee met Jessica. 'Wat uitleggen?' vroeg ik nieuwsgierig. 'Wat ik gisteren zei, ik zei toen dat ik het vandaag ging uitleggen?' Ze keek me aan. Ik pijnigde mijn hersens om me elk woord van ons gesprek van gisteren te herinneren maar alles was in beslag genomen door Artemis en dromen. Daarover moest ik haar nog vertellen. 'Beschermster.' hielp ze me herinneren terwijl we naar het bos liepen. 'Jij zei dat je mijn beschermster was.' herinnerde ik me. 'Dat is zo.' ze knikte. ik keek haar aan, ze was tenger, niet echt een type voor een bodyguard te zijn. 'Jìj beschermster? Hoe en voorwat? Ik ben nooit in gevaar..' Ze schudde haar hoofd als tegenspraak. 'Hades? En alle monsters?'