Twee weken gaan voorbij en in het geheim pakte ik elke avond laat steeds een beetje in.Ik had een rugzak gevonden waar ik alleen de belangrijkste spullen in deed.Nu lig ik in mijn bed, te wachten tot alles stil zou zijn.Sebastian zou niet slapen, hij zou rond lopen door het huis, maar vooral in de buurt van Ciel's kamer blijven.

Wanneer het stil is sta ik op, knoop zoveel mogelijk lange stukken stof aan elkaar en laat het zo zakken dat als ik het laatste stukje los zou laten dat ik me dan geen pijn zou doen, dat ik nog ergens aan vast kon maken én dat het niet voor een andere raam hing.Behendig doe ik de rugzak om, kijk of ik niks vergeet en ga op de vensterbank zitten.Stevig houd ik het stof vast en laat me van de vensterbank afglijden en bungel even langs de muur.Al snel sta ik op de grond en ren ik naar de stallen waar de trekpaarden stonden.Willekeurig haal ik een paard uit de stal, doe een halster om en spring erop.Ik kon best wel zonder zadel, al zou het wel na een tijdje pijnlijk kunnen worden.Wanneer ik erop zit twijfel ik even of het zonder zadel rijden, maar besluit dan dat ik nú moest gaan.

In galop schieten we over het enorme erf heen, weg van de mansion.Ik zou naar het dorp gaan waar ik altijd heb geleefd.Het paard zou ik naar een weide brengen waar hij makkelijk zichtbaar zou zijn.En dan, dan zou alles op mijn hopen terecht komen.

Reageer (1)

  • Mayfly

    Ik hoop dat ze een beetje geluk heeft!
    Snel verder :3

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen