She’s Not One Of Them [Jasper-Twilight] <19>

[Aylin]
Het is weer middag en ik volg de Cullens die ook eten gaan halen, niet dat ze er iets van eten maar goed. Ik tik Emmett op zijn rug en hij draait zich om. ‘Is er iets Aylin?’ ‘Euh ja, zouden jullie het erg vinden als ik bij de andere ga zitten? Ik bedoel dat ze niet denken dat ik ze niet goed genoeg meer vind of zo. Begrijp je?’ ‘Natuurlijk, doe maar ik zeg het wel tegen de andere. Tot straks dan of zo?’ ‘Ja natuurlijk, zo snel zijn jullie nog niet van mij af hoor .’
Ik neem een appel en een flesje water, ik loop naar de tafel waar ik de eerste dag ook zat, en waar natuurlijk iedereen zit. Als ik een stoel achteruit schuif en ga zitten kijken ze me raar aan, behalve Angela. ‘Waarom ga je niet bij de Cullens zitten? Willen ze je niet meer?’ vraagt Jessica scherp. ‘Jess.’ Zegt Angela een beetje berispend. ‘Geeft niet Angela, maar ik ga niet bij ze zitten omdat ik jullie niet wil verwaarlozen.’
‘Is dat zo?’ vraagt Mike nu plots helemaal opgeklaard. ‘Edward kijkt weer naar je.’ Zegt Jess een beetje geïrriteerd. Wat moet hij nou weer. Ik draai me om en kijk hem aan, hij grijnst een keer. Dan tikt hij tegen zijn hoofd en wijst dan naar Mike. Wat dus zoveel wil zeggen als je moest eens weten wat Mike allemaal aan het denken is.
Ik geef Edward het teken dat hij het straks maar moet zeggen. Hij knikt en we draaien ons allebei terug om. ‘Waar ging dat over tussen jou en Edward?’ vroeg Jess nu plotseling nieuwsgierig. ‘Niets speciaals.’
[Edward]
Ik grijns nog een keer en kijk terug voor me. ‘Waarom ben je zo aan het grijnzen Edward?’ vraagt Rose. ‘Wel zie je Newton daar?’ ‘Ja wat is er mis met hem?’ vraagt ze een beetje verbaasd. ‘Je moest eens weten wat hij allemaal denkt.’ ‘Weetje als jij het mij vertelt dan weet ik het.’ Ze kijkt me afwachtend aan, zoals eigenlijk de rest van mijn familie.
‘Wel, Newton denkt dat ik en Aylin wat hebben. Wat niet zo is, en nu ze terug bij hen zit denkt hij dat hij terug kans maakt bij haar. Maar ik denk niet echt dat Aylin voor hem zou vallen. Eigenlijk helemaal niet, hij is haar type niet.’ ‘Hoe kan jij dat nou weten, je kan der gedachte niet eens horen.’ ‘Komaan Jasper, dat zie je toch naar hoe ze naar Newton kijkt.’