10. Stay with me.

Jacks gewicht steunde volledig op mij terwijl Scott uit de auto kroop.
‘Ik wil nog niet naar huis. Kom Jeanie, wij gaan nog feesten.’ Jack wrong zich los en wou op zijn eigen houtje verder wandelen.
‘Jack!’ waarschuwde ik hem nog. Jack viel over zijn eigen bezatte voeten en wreef pijnlijk over zijn knie.
‘Au’ zei hij waarna hij vol in het gras ging liggen. Al een geluk dat Alex zijn auto was gaan halen, ik wou niet weten hoe de terugweg was geweest als we heel het eind hadden moeten lopen.
‘Idioot’ lachte ik zacht. Scott schudde lachend zijn hoofd terwijl hij Jacks arm beet nam.
‘Kom op, we zullen jou eens in bed krijgen.’ Een maal Jack weer recht stond ondersteunde ik hem ook.
‘Gaat het lukken?’ vroeg Alex met een bezorgde blik op zijn gezicht. Ik knikte.
‘Ga maar naar huis Alex, wij redden het wel.’ Zei ik glimlachend. Hij keek nog een keertje naar Jack en zuchtte dan.
‘Ik heb hem nog gezegd niet zo veel te drinken.’ Hij schudde zijn hoofd. ‘Tot maandag Jeanie. Goed je te ontmoeten Scott.’ Zei Alex voor hij het raampje sloot en weg reed.
‘Kom’ zei ik tegen Scott. Ik voelde eens aan de voordeur die vast bleek te zijn.
‘Shit, een sleutel.’ Ik richtte me naar Jack. ‘Jack, waar is de sleutel?’ Het enige wat hij deed was luid giechelen als een acht jarige. Ik rolde met mijn ogen.
‘Misschien in zijn broekzak?’ stelde Scott voor. Ik knikte en begon een voor een aan zijn broekzakken te voelen. Aan zijn rechter broekzak hoorde ik wat gerinkel. Ik ging in zijn broekzak. Jack begon luid te lachen.
‘Dat kietelt!’ riep hij luid.
‘Shh, Jack!’ Er zijn mensen die al slapen.’ Wees Scott hem terecht.
‘Pff’ Jack leek het weg te blazen.
‘Hebbes.’ Ik liet Jack los. ‘Heb je hem?’ vroeg ik aan Scott, hij knikte.
Ik stak de sleutel in het sleutelgat en draaide hem twee keer om voor de deur open ging. Voorzichtig liepen we met Jack de trap op.
‘Ik voel me niet zo goed.’ Murmelde Jack. Ik keek naar zijn gezicht dat wat witjes begon uit te slaan.
‘Scott, misschien moet je een glas water gaan halen. Ik denk dat hij echt niet goed is.’ Scott knikte.
‘Ik vind de keuken wel.’ Zei hij net voor hij de trap weer afliep.
‘Kom, dan breng ik je naar je kamer.’ Jack knikte zwijgzaam.
Ik liet hem langzaam op het bed zakken.
‘Heb jij even geluk dat je ouders niet thuis zijn.’ Grijnsde ik. Jack glimlachte zachtjes en klopte op het bed naast hem. Ik ging er zitten.
‘Dank je.’ Zei hij zacht. ‘Voor het voor me zorgen.’
‘Ach Jack, das nu toch geen moeite. Waar zijn vrienden anders voor? ‘ lachte ik. Hij draaide zich naar me toe.
‘Nee, ik meen het. Dank je. Je bent geweldig.’ Hij zocht naar een blik in mijn ogen, maar ik richtte ze weg. Ik kon niet zo goed om met complimentjes. Toen ik weer op keek was Jacks gezicht dichterbij en zijn ogen waren gesloten. Ik hield op met ademen en bleef muisstil zitten. Jack drukte zijn lippen zacht op de mijne. Onze kus duurde op z’n meest enkele seconden maar ik werd er licht van in mijn hoofd en kreeg een raar gevoel in mijn buik. Hij liet zijn voorhoofd nog tegen het mijne rusten.
‘Ik vind jou perfect.’ Zei hij zacht. Hij drukte nog een kusje op mijn kruin en liet zich toen achterover vallen op het bed. Gulzig zoog ik de lucht naar binnen en haalde diep adem.
‘Je bent dronken Jack. Je weet niet wat je zegt.’ Jack haalde zijn schouders op, zijn ogen waren al gesloten.
‘Ik zeg wat ik voel.’
Op dat moment kwam Scott binnen met een glas weter in zijn hand. Hij zette het neer op het nachtkastje. Ik stond op en ging naast hem staan.
‘Gaat het met hem?’ Ik knikte.
‘Ik denk gewoon dat hij het er moet afslapen. Kom, dan kan hij rusten.’ Zei ik.
‘Red je het Jack?’ vroeg Scott nog even. Jack knikte en draaide zich op zijn zij. Scott lachte even en liep daarna samen met mij de trap af. We trokken de voordeur van Jack goed in het slot en liepen naar mijn huis.
Eenmaal binnen probeerde we zo stil mogelijk te zijn. Ik liep de badkamer in om me om te kleden en mijn tanden te poetsen. Na mij volgde Scott. Toen ik op Scott aan het wachten was betrapte ik mezelf erop dat ik door mijn slaapkamer raam naar Jack aan het kijken was terwijl hij lag te slapen. Een maal ook Scott klaar was met zijn avond ritueel kropen we allebei in bed.
‘Ik haat het dat ik morgen al weer weg moet. Het is hier zoveel leuker. ‘ Ik knikte zwijgzaam en zuchtte diep terwijl ik wat dichter tegen Scott aankroop. Ik wou dat ik met mijn hoofd bij het afscheid van morgen zat, waar dat was ik niet. Met mijn vinger gleed ik over mijn lippen die nog steeds leken na te tintelen.